به گزارش ایراف، علیرضا قزوه، شاعر، نویسنده و منتقد ادبی ایرانی، روز یک‌شنبه ۱۲ مرداد در مراسم «خون‌شریکی» به مناسبت چهارمین سالگرد درگذشت محمد سرور رجایی، شاعر و نویسنده افغانستانی در تهران گفت: افغانستان هم اکنون درگیر یک مشکل بزرگ است، زیرا پشتون‌ها می‌خواهند غالب شوند و زبان پشتون را زبان اصلی افغانستان قرار دهند، این درحالی است که زبان پشتون هم زیرمجموعه زبان فارسی قرار می‌گیرد. حکومت طالبان چه می‌دانند که زبان فارسی چه عمق و ریشه‌ای دارد؟
سرور رجایی از هر ایرانی ایرانی‌تر بود
این شاعر مشهور ایرانی افزود: همانطور که در افغانستان افراد ناصالحی وجود دارند در بین ایرانیان هم افراد ناصالحی وجود دارند که به کشور خود خیانت می‌کنند و با رژیم صهیونسیتی همسو هستند و ما از ایرانی بودن‌شان شرمنده هستیم؛ اما افرادی مانند محمد سرور رجایی را هم داریم که از هر ایرانی ایرانی‌تر هستند و محرم‌تر از ایرانی‌نماهای همسو با رژیم صهیونیستی هستند.
قزوه بیان کرد: آقای رجایی از جمله کسانی بود که در خصوص آثار مربوط به دفاع مقدس و نقش افغان‌ها در این جنگ تحمیلی نقش اساسی داشت. همچنین آقای رجایی نسل بسیار خوبی از شاعران و نویسندگان فارسی زبان را تربیت کرد که نقشی محوری در زمینه ادبیات فارسی دارند.
این شاعر مشهور زبان فارسی گفت: آقای رجایی از جمله خوش‌قلب ترین افراد در حوزه فرهنگی بود که هیچگاه برای خودش کار نمی‌کرد و حضورش در جشنواره‌ها برای نمایش خودش و کسب مادیات نبود.
چهارمین سالگرد درگذشت محمد سرور رجایی، شاعر، پژوهشگر و ادیب شهیر افغانستانی بعد از ظهر امروز با حضور حجت الاسلام خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، علیرضا قزوه، نویسنده و شاعر، محمدحسین بدری، نویسنده و حسین کمیلی، پژوهشگر حوزه بین الملل با عنوان «خون‌شریکی» در تهران برگزار شد.
سرور رجایی که بود؟
محمدسَروَر رجایی (۱۳۴۷-۱۴۰۰ش) شاعر، نویسنده و فعال فرهنگی افغانستانی بود.
وی در سال ۱۳۷۳ش، پس از حمله طالبان به ایران مهاجرت کرد و با نویسندگان و شاعران افغانستانی ارتباط گرفت که حاصل آن، تأسیس خانه ادبیات افغانستان در تهران بود. مسئولیت خانه ادبیات افغانستان و دفتر شعر و داستان افغانستان و همکاری در نشریات فرهنگی به‌عنوان سردبیر، مدیرمسئول و عضو هیئت تحریریه از دیگر فعالیت‌های فرهنگی او بوده است.
او چند کتاب در زمینه‌های شعر و داستان و خاطره نوشته است که برخی عبارت‌اند از: گل‌های باغ کابل (شعر کودکان)، در آغوش قلبها (مجموعه شعر و خاطره)، از دشت لیلی تا جزیره مجنون (خاطرات رزمندگان افغانستانی در جنگ ایران و عراق)، و گرگ‌های مهربان کوه تخت (داستان).
رجایی در ایران ازدواج کرد و در ۷ مرداد سال ۱۴۰۰ش در تهران به‌دلیل ابتلا به ویروس کرونا درگذشت و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
