به گزارش ایراف، در این گزارش آمده است که افغان‌‌ها همچنان با بحرانی شدید انسانی مواجه‌‌اند؛ بحرانی که ریشه در دهه‌ها جنگ، فقر، تغییرات اقلیمی، رشد جمعیت و افزایش تهدیدها علیه زنان و دختران دارد.
براساس این گزارش، در سال ۲۰۲۵، بیش از ۵۰ درصد مردم افغانستان – نزدیک به ۲۳ میلیون نفر – به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند که ۱۲ میلیون نفر از آنان را کودکان تشکیل می‌دهند.
یونیسف در کنار نگرانی از وضعیت اقتصادی، نسبت به شیوع گسترده بیماری‌های واگیر نیز هشدار داده و گفته است که بیشترین قربانیان این بیماری‌ها کودکان هستند.
در بخش دیگری از گزارش آمده است: «افغانستان با تهدید گسترده بیماری‌های واگیر روبه روست. در شش ماه نخست سال ۲۰۲۵، ۷۳.۵۷ درصد از موارد اسهال واگیر ناشی از آب آلوده ثبت شده که ۱۲ نفر جان باخته‌اند و ۵۸.۴ درصد مبتلایان را کودکان تشکیل می‌دهند.
همچنین ۴۷٬۸۸۱ مورد مشکوک به سرخک گزارش شده که ۳۵۷ مورد مرگ داشته و ۷۸.۷ درصد قربانیان آن کودکان بوده‌اند.
افزون بر این، ۸۲۴٬۰۰۹ مورد بیماری‌های تنفسی و ۹۴۸ هشدار اضطراری بهداشتی ثبت شده که بیش از نیمی از آن‌ها مربوط به سرخک بوده است.»
یونیسف همچنین اعلام کرده است که در نیمه نخست سال ۲۰۲۵، برای بیش از ۷۳۰ هزار کودک و سرپرست آنان خدمات حمایتی، کاهش خطر و پاسخ به بحران ارائه کرده است.
بخش دیگری از این گزارش به افزایش بازگشت مهاجران افغان از کشورهای همسایه و فشار فزاینده آن بر زیرساخت‌ها و خدمات در افغانستان اشاره دارد. در گزارش آمده است:
«بازگشت گسترده مهاجران افغان از کشورهای همسایه به ویژه ایران و پاکستان، تحت تأثیر شرایط سیاسی، بحران بازگشت را تشدید کرده است. تنها از ایران، در فاصله اول ژانویه تا ۲۹ ژوئن، ۷۱۴٬۵۷۲ مهاجر افغان به کشور بازگشته‌اند که بخش بزرگی از آن‌ها بدون مدارک قانونی و به‌صورت اجباری اخراج شده‌اند؛ وضعیتی که فشار سنگینی بر زیرساخت‌های افغانستان وارد کرده است.»
در همین حال، عبداللطیف نظری، معاون فنی وزارت اقتصاد طالبان، یافته‌‌های یونیسف را بی‌مبالغه نمی‌داند اما تأکید دارد که اخراج اجباری مهاجران از کشورهای همسایه فشار مضاعفی ایجاد کرده است. به گفته او، حکومت طالبان تلاش دارد با تأمین سرپناه و فرصت‌های شغلی برای بازگشت‌کنندگان، از بار اقتصادی آنان بکاهد.
در پایان گزارش، یونیسف از کمک کنندگان بین‌المللی تشکر و اعلام کرده است که تا پایان ژوئن ۲۰۲۵، ۵۱ درصد از مبلغ ۱.۲ میلیارد دلار مورد نیاز برای برنامه‌های بشردوستانه کودکان از سوی چین، کمیته‌های ملی یونیسف، و کشورهایی چون استرالیا، بلژیک، دانمارک، آلمان، ژاپن، هلند، نروژ، سوئد، سوئیس، انگلیس و دیگر شرکای بین‌المللی تأمین شده است.
