به گزارش ایراف، این مجله نوشته است که نرخ فقر و بیکاری در افغانستان تحت کنترل طالبان افزایش چشمگیری یافته است و این گروه ظرفیت بازتلفیق صدها هزار مهاجر اخراجی را ندارد و فاقد درآمد پایدار برای تأمین خدمات اساسی و پایه به شهروندان افغانستان است.
به نوشته فوربز، روابط پرتنش طالبان با ایران و پاکستان نیز روند بازپذیری و اسکان مجدد را پیچیده‌تر کرده است که با ادامه اخراج‌ها از سوی هر دو کشور، ثبات شکننده افغانستان ممکن است تحت فشار کامل فرو بپاشد.
در این گزارش آمده است که از ماه مارس سال ۲۰۲۴، ایران بیش از ۱.۲ میلیون افغان را اخراج کرده است، که نزدیک به نیم میلیون نفر تنها در دو هفته پس از درگیری اخیر ایران با رژیم اسرائیل از این کشور اخراج شدند.
فوربز با ارزیابی چهار سال حکومتداری طالبان نوشته که این گروه ظرفیت اداری محدودی برای افغانستان با کاهش چشمگیر کمک‌های خارجی مواجه شده و اداره طالبان عملا از عرضه خدمات بهداشتی، آبرسانی و بهداشتی عاجز مانده است.
گزارش براساس ارزیابی سازمان‌های بین‌المللی امدادی نوشته که بسیاری از بازگشت کنندگان هیچ خانه‌ای برای بازگشت ندارند و مجدداً در معرض بی‌خانمانی قرار می‌گیرند.
فوربز نوشته که هر چند ایران موضوع امنیتی را دلیل این موج اخراج عنوان کرده و افغان‌ها را به همکاری با رژیم اسرائیل متهم می‌کند، اما شرایط وخیم اقتصادی در داخل این کشور محرک اصلی این تصمیم بوده است.
طبق این تحلیل، تورم سرسام‌آور و کمبود شغل باعث شکل‌گیری احساسات مهاجرستیزی در ایران شده است.
از سوی دیگر، گزارش خاطر نشان کرده که طالبان با صرف بیشترین بودجه خود برای مقابله با تهدید گروه داعش خراسان حملات این گروه را کاهش داده، اما نتوانسته از استفاده این گروه از خاک افغانستان برای حمله به دیگر کشورها جلوگیری کند.
فوربز می‌گوید در حالی که بازگشت مهاجران افغان تأثیر مستقیمی بر توانمندی گروه‌های تروریستی ندارد اما بحران بشری، آوارگی و فقر شرایط هستند که گروه‌های افراطی ممکن است از این وضعیت برای جذب نیرو استفاده کنند.
