به گزارش ایراف در این گزارش آمده است که افغانستان بهدلیل موقعیت جغرافیایی خود در محل تلاقی سه صفحه تکتونیکی اوراسیا، هند و عربستان، همواره در معرض خطر زلزله قرار دارد.
طبق این گزارش وضعیت کابل بهگونه ویژهای نگرانکننده است؛ چرا که براساس این گزارش علاوه بر قرارگیری پایتخت در منطقه پرخطر، رشد سریع جمعیت، شهرنشینی بیبرنامه و ساختوسازهای ناایمن، آسیبپذیری این شهر را بهطور قابل توجهی افزایش داده است.
اوچا هشدار داده است که گسلهای چمن، هریرود، بدخشان مرکزی و درواز از مهمترین تهدیدهای لرزهای در افغانستان هستند که توان ایجاد زلزلههایی با بزرگی ۷ تا ۸ ریشتر را دارند.
به گفته این نهاد، احتمال وقوع زمینلرزهای با شدت مخرب در بخشهایی از شمالشرق افغانستان، بهویژه در امتداد گسل چمن در ۵۰ سال آینده بیش از ۲۰ درصد برآورد شده است.
اوچا میگوید در کنار کابل، شهرهای دیگر از جمله جلالآباد، هرات و بدخشان نیز با درجات مختلفی از خطر لرزهای روبرو هستند.
بهویژه در هرات، زلزلههای پیاپی ۶.۳ ریشتری در سال ۲۰۲۳ خسارات گستردهای برجای گذاشت و نشان داد که حتی گسلهایی که پیشتر کمخطر تلقی میشدند، میتوانند فجایع انسانی به بار آورند.
براساس این گزارش، در ده سال گذشته بیش از ۶۰۰ هزار نفر در افغانستان از زلزله آسیب دیدهاند و بهطور میانگین سالانه ۱۸۸ نفر جان خود را از دست دادهاند.
با این حال، برخی رویدادها مانند زلزله سال ۲۰۲۲ در پکتیکا و خوست، بیش از هزار کشته و ۱۵۰۰ زخمی بر جای گذاشتهاند.
ملل متحد همچنین هشدار داده است که بیشترین تلفات زلزلههای اخیر را زنان و کودکان متحمل شدهاند. علت اصلی این موضوع، حضور آنان در خانههای غیرمقاوم هنگام وقوع زلزله و محدودیتهای وضعشده بر آزادی حرکت و دسترسی به اطلاعات نجاتبخش توسط ادارهی طالبان در افغانستان عنوان شده است.
اوچا در همچنین در این گزارش بر ضرورت مداخلات فوری برای مقاومسازی سازهها، گسترش آگاهی عمومی و برنامهریزی اضطراری برای کاهش خطرات زلزله در کابل و سایر مناطق آسیبپذیر تأکید کرده است.
بیشتر بخوانید:
افغانستان روی گسل زلزله؛ سازمان ملل درباره عدم آمادگی هشدار داد