درحالی که طالبان در آستانه چهارمین سالگرد بازگشت به قدرت، در ماه عسل پیوند عمیق با روسیه در نتیجه به رسمیت شناختن این گروه توسط مسکو هستند، مخالفان این گروه در سرتاسر جهان همزمان با فرارسیدن سالگرد سقوط کابل، فراخوان اعتراض داده‌اند. در بیانیه هایی که در شبکه های اجتماعی منتشر شده است، خواسته شده که برای جلوگیری از به رسمیت شناخته شدن طالبان، اعتراض خود را نشان دهند و سکوت نکنند. این تظاهرات با هشتگ #طالبان را به رسمیت نشناسید، شروع به کار کرده است. در این بیانیه‌ها آمده است که «در چهارمین سالگرد بازگشت طالبان به قدرت قرار داریم، از تمامی شهروندان افغانستان، فعالان حقوق بشر و مدافعان آزادی در سراسر جهان دعوت می کنیم تا با حضور در خیابان ها، صدای عدالت و آزادی باشند. ما سکوت نخواهیم کرد. باهم، متحد و یکصدا برای آزادی، عدالت و کرامت انسانی می ایستیم.»
همچنین برخی جنبش های مخالف طالبان که پس از سقوط کابل شکل گرفته اند، نیز خواسته اند، صدای اعتراض خود را علیه طالبان فریاد بزنند. جنبش زنان معترض افغانستان به مناسبت چهارمین سالگرد سقوط کشور به دست طالبان، از مردم و نهادهای جهانی خواسته با اعتراضات و کارزارهای مجازی، حمایت خود را از آزادی و عدالت اعلام کنند. این جنبش با شعار «نه به طالبان، نه به آپارتاید، آری به مقاومت» تاکید کرد که «سکوت جهان در برابر جنایات طالبان خیانت به انسانیت است.»
در بیانیه ای دیگر از همه مردم افغانستان در سراسر جهان خواسته شده که «در این روز با حضور گسترده و پرشور صدای زنان محروم از آموزش و کار، قربانیان خشونت و جنگ، آوارگان و بی وطن شدگان و خانواده های دردمند و خاموش را به جهان برسانند. این بیانیه سکوت را به منزله خیانت به آینده و نسل ها و به رنج متحمل شده مردم دانسته است.»
همچنین برخی دیگر از کاربران با راه اشتراک گذاری ویدیوهای تصویری از اعتراض به طالبان خواستار پیوستن به تظاهرات جهانی علیه طالبان در هرجایی که حضور دارند از خیابان گرفته تا شبکه های اجتماعی شده اند. برخی دیگر با تکرار این خواسته نوشته اند که با حضور در این اعتراضات مخالفت خود را با مشروعیت بخشیدن به طالبان نشان دهند. این فعالان افغانستان نوشته اند که: «سکوت جهان، همراهی با آپارتاید جنسیتی است.»
از زمانی که طالبان برای دومین بار بر افغانستان مسلط شده، تاکنون اعتراضاتی مختلف از قلب کابل گرفته تا شهرهای اروپایی علیه این گروه راه اندازی شده است. معترضین به دلیل «سیاست های خشن طالبان» معتقدند که جهان باید از به رسمیت شناخته شدن طالبان خودداری و آنان را متعهد به پاسخگویی در برابر عملکردشان کند. زنجیره این تظاهرات که بیشتر سازمان دهندگان آنان زنان افغانستان هستند تاکنون ادامه یافته است اما پرسش این است که این دادخواهی تا چه میزان توانسته جهان را متقاعد به موضعی سختگیرانه در برابر طالبان کند و یا هم این گروه را مجبور به عقب نشینی از سیاست هایی که مخالفان آنها، آن را نمادی از آپارتاید می دانند، کند؟
در پاسخ باید گفت که طالبان برخلاف دور نخست حاکمیت بر افغانستان به جز مورد روسیه که اخیرا اقدام کرده است، تاکنون از سوی هیچ کشوری به رسمیت شناخته نشده است. این درحالی است که تعاملات با این گروه حداقل در سطح منطقه ای نسبت به دور نخست پیشرفت چشمگیری داشته است.
ا این حال، اعتراضات دادخواهان پس از گذشت چهار سال همچنان ادامه دارد. آنها امیدوارند که صدایشان شنیده شود؛ چنان‌که خود معتقدند صدور حکم بازداشت رهبر طالبان، حاصل پیگیری و مطالبه‌گری مداوم آنان برای عدالت است.
بیشتر بخوانید:
متقی مبارزه طالبان با مواد مخدر را «تاریخی» توصیف کرد
برنامه «مسیر پاسخ‌دهی به افغان‌ها» توسط دولت انگلیس چیست؟
هشدار کارشناس درباره پیامدهای تصمیم مسکو: غرب ممکن است از مخالفان طالبان حمایت کند
