به گزارش ایراف، محمد آصف ننگ، والی حکومت پیشین افغانستان در واکنش به شناسایی رسمی طالبان از سوی روسیه، این تحول را دریچه‌ای برای مشروعیت و به رسمیت شناختن سیاسی طالبان در عرصه خارجی خوانده و افزود که تحولات مهمی برای طالبان تا ماه آگوست در راه است.
چرا ماه آگوست اهمیت دارد؟
ننگ در صفحه فیسبوک خود نوشته: قرار است نشست سران سازمان همکاری شانگهای در ماه آگوست برگزار شود. این بار، احتمال دعوت طالبان بسیار زیاد است و روسیه ممکن است از متحدان خود بخواهد که رویکرد مشابهی در قبال به رسمیت شناختن طالبان در پیش گیرند. اینکه وزارت خارجه طالبان تا آن زمان چه دستاوردهایی خواهد داشت، به درایت سیاسی و بینش راهبردی رهبری طالبان بستگی دارد.
او گفته است: از طرف دیگر ماه آگوست مصادف است با سالگرد خروج نیروهای آمریکایی و بازگشت طالبان به قدرت. مردم افغانستان و جامعه جهانی به پیام‌‌های رهبری طالبان چشم دوخته‌اند – پیام‌هایی که ممکن است الهام بخش امید یا بذر ناامیدی باشند.
به باور ننگ، پرسش کلیدی این است که طالبان چه نوع امید ملموسی برای مردم، به ویژه در زمینه آموزش دختران، ارائه خواهد کرد؟ و چه تضمین‌های عملی و جدیدی را به جهان عرضه می‌‌کند؟
چهار سال بعد: تحلیل برنامه‌های سیاسی طالبان و گروه های اپوزیسیون
اپوزیسیون:
والی حکومت پیشین افغانستان نوشته: اپوزیسیون همچنان متفرق، درگیر منازعات درونی، فاقد جاذبه، و تقریباً بی‌برنامه و بدون تنوع سیاسی است. تمرکز آنها بیشتر بر چانه زنی برای سهم خواهی های شخصی یا گروهی است تا ارائه یک چشم انداز ملی فراگیر. ذهنیت‌شان همچنان محدود است – اغلب در چارچوب جاه طلبی‌های قومی، مفاهیم تاریخ گذشته‌ای چون «خراسان» یا «هزارستان»، برتری‌طلبی زبانی یا فدرالیسم می‌باشد. او افزود، آنها نه روایت واحدی ساخته‌اند، نه جبهه‌ای منسجم، نه موضع سیاسی مشترکی دارند – و نشانه‌ای هم دیده نمی‌شود که بتوانند بر این پراکندگی فائق آیند. به باور ننگ، آنها تغییر نکرده‌اند، نیاموخته اند، پخته نشده‌اند و انعطاف‌پذیری از خود نشان نداده‌اند. مهم تر از همه، همچنان به اشتباه می‌پندارند که تنها امید جامعه هستند، در حالی که در عمل یکی از موانع اصلی پیشرفت می‌باشند.
طالبان:
به اعتقاد نگارنده، در سوی دیگر یعنی طالبان، تمرکز قدرت، خلأ در حاکمیت ملی، نبود قانون اساسی، فقدان سازوکارهای مطلوب برای اداره مشروع کشور، رکود علمی و فنی، محدودیت‌های شدید بر آزادی‌های مدنی، از جمله مهم‌ترین انتقادهایی هستند که از داخل و خارج نسبت به آن ها وارد می‌شود.
ساختار دولت
ننگ نوشته، دولت باید فراگیر و بردبار باشد. اتخاذ سیاست‌های ملی و کثرت‌گرا، همراه با تلاش برای گفت‌وگو و جذب صداهای مخالف، امری ضروری است. ترویج پیام‌ها، سیاست‌ها و مواضع فراگیر به انعکاس واقعیت‌های متنوع افغانستان کمک کرده و تصویری مثبت در داخل و خارج به نمایش خواهد گذاشت.
تعادل سیاسی و اعتدال
به باور ننگ، به رسمیت شناختن توسط روسیه ممکن است خوش‌بینی گسترده‌ای به دنبال داشته باشد. اما تصمیم‌گیران باید محتاط و نسبت به حساسیت‌ها هوشیار باشند. آنها نباید از ضرورت حفظ تعادل راهبردی میان قدرت‌های رقیب غافل بمانند. نظم جهانی بر چهار ستون اصلی استوار است و هر یک محاسبات و هزینه‌های خاص خود را دارد. این به رسمیت شناختن، بی‌تردید تاریخی و بااهمیت است. به‌احتمال زیاد، این روند به شکستن بن بست دیپلماتیک کنونی منجرشده و به بهبود وضعیت کشور خواهد انجامید.
اولویت‌های ملی
این مقام حکومت پیشین گفته: همیشه به خاطر داشته باشیم که مشروعیت داخلی و اعتماد عمومی، بسیار مهمتر از لطف بیرونی‌ها هستند. جمهوری پیشین با ۱۲۷ کشور رابطه دیپلماتیک داشت و از آمریکا حمایت اقتصادی دریافت می‌کرد اما به دلیل خلاهای داخلی، در نهایت سقوط کرد.
اولویت‌های عمومی
ننگ در پایان نگاشته: میان طالبان و اپوزیسیون، جمعیتی ۴۵ میلیونی قرار دارند. هر گامی که از سوی دولت برداشته می‌شود، باید در خدمت این مردم رنج دیده باشد. به رسمیت شناختن بین‌المللی می تواند به ثبات و توسعه منطقه‌ای کمک کند. فقر، سختی و مهاجرت به شکل مستقیم با انزوای جهانی و تحریم‌ها مرتبط می‌باشند. اگر این انزوا کاهش یابد، آثار مثبت آن به طور مستقیم بر زندگی این مردم محسوس خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
شناسایی رسمی طالبان توسط روسیه؛ مشروعیت داخلی مهمتر از لطف خارجی‌ها است
به رسمیت‌شناختن طالبان توسط روسیه | آمریکا: مسکو به همکاری با بازیگران شرور ادامه می‌دهد
رونق تورهای گردشگری روسیه به افغانستان پس از به رسمیت شناختن طالبان
