به گزارش ایراف، در این گزارش آمده است که این تصمیم می‌تواند بحران داخلی تازه‌ای را برای طالبان رقم بزند.
بر اساس این گزارش، در حالی که دیوان عالی روسیه در ماه آوریل سال جاری میلادی ممنوعیت فعالیت طالبان را به عنوان «گروه تروریستی» به حالت تعلیق درآورد؛ اما این گروه همچنان در فهرست «سازمان‌های تروریستی» روسیه باقی مانده است.
برخی منابع در افغانستان که نامشان فاش نشده به این روزنامه گفته‌اند که این اقدام مسکو از سوی بخشی از طالبان و متحدانشان در شبکه القاعده با سوءظن روبه‌رو شده است.
این روزنامه نوشته است که در صفوف القاعده و جنگجویان طالبان شایعاتی منتشر شده، مبنی بر اینکه رهبران طالبان «جهاد» را به روسیه فروخته‌اند.
گزارش ادعا کرده که همین مسئله باعث شده سراج‌الدین حقانی، وزیر کشور طالبان و رهبر شبکه حقانی، برای رفع نگرانی‌ها به دیدار حمزه بن لادن، پسر اسامه بن لادن و رهبر کنونی القاعده، در ولایت پنجشیر برود.
طبق گزارش نزاویسیمایا گازیتا، ساختار قدرت طالبان اکنون شبیه یک هرم توصیف شده است که در رأس آن حدود ۳۰ خانواده پرنفوذ قرار دارند؛ خانواده‌هایی که بیشترین سود اقتصادی و سیاسی را از جهاد برده‌اند. در پایین این هرم، هزاران نیروی عادی طالبان زندگی می‌کنند که از نظر معیشتی در وضعیت دشواری هستند.
این روزنامه به نقل از منابع سیاسی نوشته است که بسیاری از جنگجویان رده‌پایین طالبان نگرانند که نزدیکی طالبان به مسکو باعث قطع کامل کمک‌های مالی آمریکا شود؛ موضوعی که می‌تواند هزاران خانواده را در آستانه فقر شدید قرار دهد.
ناظران در گفت‌وگو با این رسانه روسی تأکید کرده‌اند که هرگونه اختلاف داخلی در ساختار طالبان می‌تواند فرصتی تازه برای گروه‌های مقاومت ضدطالبان باشد و آرایش سیاسی قدرت در افغانستان را تغییر دهد.
گفتنی‌است پیش از این، گزارش‌ها از اختلافات داخلی سراج‌الدین حقانی با هبت‌الله آخوندزاده رهبر طالبان، به موضوعی قابل توجه تبدیل شده است.
این تنش‌ها به ویژه در مواردی مانند ممنوعیت آموزش زنان، سیاست خارجی، و شیوه حکومتداری تشدید شده‌اند.
حقانی سال گذشته در سخنرانی‌های عمومی خود به صورت تلویحی از «تنگ‌نظری و ضعف رهبری» انتقاد کرده و هشدار داده است که این سیاست‌ها ممکن است به «بدنامی دین اسلام» و نارضایتی عمومی منجر شود.
گزارش‌ها حاکی از آن است که حقانی تحت فشارهای داخلی قرار گرفته و حتی از شرکت در برخی نشست‌های کلیدی منع شده است. برای مثال، یک هیئت ۱۴ نفره از طالبان که شامل دو زن نیز می‌شد، از سفر به قطر برای شرکت در نشست «اندیشه آینده افغانستان» بازداشته شدند. برخی این اقدام را نشانه‌ای از درگیری بین جناح حقانی و وفاداران به آخوندزاده می‌دانند.
حقانی و دیگر مقامات از انتقاد مستقیم از آخوندزاده خودداری می‌کنند، زیرا با تهدید به برکناری، انزوا یا حتی اتهام «بغاوت» مواجه می‌شوند.
در ژانویه ۲۰۲۵ (بهمن ۱۴۰۳)، حقانی افغانستان را به بهانه «استراحت و درمان» ترک کرد و به عربستان سعودی و امارات متحده عربی سفر نمود. اگرچه دلیل رسمی این سفر معالجه عنوان شد، اما برخی تحلیل‌ها آن را نشانه‌ای از تلاش طالبان برای جلب حمایت مالی و سیاسی از کشورهای عربی می‌دانند.
در جریان این سفر، حقانی با محمد بن زاید آل‌نهیان، رئیس دولت امارات، دیدار کرد و درباره همکاری‌های اقتصادی و امنیتی گفت‌وگو شد. این در حالی است که او هنوز در لیست تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل قرار دارد.
غیبت طولانی‌مدت او از افغانستان و عدم بازگشت به کابل تا اوایل ژوئیه ۲۰۲۵، باعث شد تا شایعاتی درباره احتمال کناره‌گیری یا حذف او از حلقه قدرت مطرح شود.
اختلافات سراج‌الدین حقانی با هبت‌الله آخوندزاده نشان‌دهنده شکاف عمیق در رهبری طالبان است. این تنش‌ها نه تنها بر سیاست‌های داخلی و بین‌المللی طالبان تأثیر گذاشته، بلکه ممکن است آینده این گروه را با چالش‌های جدی مواجه کند. سفر اخیر حقانی به کشورهای عربی و غیبت طولانی او از افغانستان نیز بر ابهامات درباره جایگاه او در ساختار قدرت افزوده است.
بیشتر بخوانید:
حقانی در ادامه سفرهای ولایتی به غزنی رفت
شناسایی حکومت طالبان توسط روسیه؛ قزاقستان چه می‌کند؟
شناسایی رسمی طالبان توسط روسیه؛ مشروعیت داخلی مهم‌تر از لطف خارجی‌ها است
