ادامه واکنش‌ها به شناسایی رسمی حکومت طالبان توسط روسیه؛ فعالان زن درباره ناامنی‌های بیشتر هشدار دادند

به گزارش ایراف، به نقل از Eurasia Review، فرزانه رضایی، بنیان‌گذار «جنبش زنان افغان در تبعید» که اکنون در پاکستان زندگی می‌کند، از این تصمیم روسیه انتقاد کرده و پرسیده است: «چگونه فدراسیون روسیه می‌تواند طالبان را به رسمیت بشناسد؟ مشروعیت بخشیدن به گروهی که نیمی از جامعه را از حق زندگی آزادانه محروم کرده، دیپلماسی است یا خیانت به اخلاق انسانی؟»

شکریه بارکزی، نماینده پیشین پارلمان و سفیر سابق افغانستان در نروژ، نیز هشدار داده که این اقدام، معادلات سیاسی منطقه را تغییر خواهد داد. او گفت: «متأسفانه افغانستان دوباره به سمت یک جنگ نیابتی ناخواسته سوق داده می‌شود.»

به‌رسمیت شناختن طالبان توسط روسیه در تاریخ سوم ژوئیه اعلام شد؛ اقدامی که پس از حذف نام طالبان از فهرست گروه‌های تروریستی این کشور صورت گرفت. این فهرست از سال ۲۰۰۳ تاکنون پابرجا بود.

وزارت خارجه روسیه در بیانیه‌ای اعلام کرد که این تصمیم، به توسعه همکاری‌های دوجانبه میان روسیه و افغانستان شتاب خواهد داد.

امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه طالبان، این اقدام روسیه را «شجاعانه» توصیف کرده و ابراز امیدواری کرده که سایر کشورها نیز همین مسیر را در پیش بگیرند.

در حالی که کشورهای غربی به‌دلیل نقض حقوق بشر توسط طالبان از جمله ممنوعیت آموزش دختران پس از دوره ابتدایی، از تعامل رسمی با این گروه خودداری کرده‌اند، برخی کشورها از جمله هند و ازبکستان، نمایندگان طالبان را پذیرفته یا در زمینه‌های اقتصادی با آنان همکاری کرده‌اند.

کارشناسان می‌گویند روسیه احتمالاً طالبان را به‌عنوان «شر کمتر» یا حتی یک شریک امنیتی بالقوه در نظر گرفته است، به‌ویژه پس از حمله مرگبار گروه «داعش خراسان» در مارس سال گذشته به یک سالن کنسرت در حومه مسکو که ده‌ها کشته بر جای گذاشت.

پیشنهاد:  نیشن: تنش‌ها با پاکستان به حکومت طالبان آسیب می‌زند

گروه طالبان در سال ۲۰۲۱ پس از خروج نیروهای آمریکا و ناتو، دوباره قدرت را در افغانستان به‌دست گرفت و به سلطه ۲۰ ساله جمهوری اسلامی افغانستان پایان داد. نخستین حکومت طالبان در فاصله سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ بر بیشتر بخش‌های کشور حاکم بود و با مداخله نظامی آمریکا پس از حملات ۱۱ سپتامبر، سرنگون شد.

روسیه اکنون با به‌رسمیت شناختن طالبان، در پی تثبیت نفوذ خود در آسیای مرکزی و یافتن راهی برای مقابله با تهدیدات فزاینده گروه‌های افراطی است. این اقدام، می‌تواند الگویی برای دیگر کشورهایی باشد که بین ملاحظات حقوق بشری و منافع ژئوپلیتیکی در افغانستان سرگردان مانده‌اند.

لینک کوتاه: https://iraf.ir/?p=70342
اخبار مرتبط
0 0 رای ها
امتیاز مقاله
اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
آخرین مطالب
پر بازدیدترین ها
0
دیدگاه های شما برای ما ارزشمند است، لطفا نظر دهید.x