به گزارش ایراف، امرالله صالح، معاون اول رئیس‌جمهور پیشین افغانستان با انتشار یادداشتی تند به توافقنامه دوحه واکنش نشان داد و با انتقاد از بندهای محرمانه توافق دوحه پرسید: چرا طالبان از افشای کامل متن توافق وحشت دارند؟ چه رازی در این سند وجود دارد که نمی‌خواهند مردم افغانستان بدانند؟
صالح همچنین به ارسال کمک‌های مالی آمریکا به طالبان اشاره کرد و گفت: این همان پولی است که امروز برای سرکوب زنان و آزادی‌خواهان ما استفاده می‌شود؛ آمریکا نه تنها طالبان را شکست نداد، بلکه حالا حامی مالی آنها شده است.
معاون پیشین رئیس‌جمهور افغانستان آن را خیانت سازمان‌یافته به آرمان‌های جهاد و مقاومت مردم افغانستان خواند.
وی در این یادداشت تأکید کرد: آمریکا با طالبان معامله کرد، نه صلح. آنها خون هزاران شهید ما را در ازای خروج آبرومندانه خود فروختند. صالح با اشاره به اظهارات اخیر ترامپ افزود: حالا حتی خود آمریکایی‌ها هم اعتراف می‌کنند که این جنگ نمایشی بیش نبوده است.
وی در پایان از جامعه بین‌المللی خواست: به جای مماشات با تروریست‌ها، به ندای مردم افغانستان گوش دهند. ما نخواهیم گذاشت خون شهدایمان پایمال شود.
پیت هگست، وزیر دفاع ایالات متحده روز گذشته با سخنان تندی مشارکت متحدان ناتو در جنگ افغانستان را ناچیز خواند و با لحنی طعنه آمیز گفت: در عمل، این جنگ بیشتر شبیه «فقط دیدم آمریکایی‌ها می‌جنگند» بود.
جنگ افغانستان که پس از حملات ۱۱ سپتامبر و با استناد به بند پنجم پیمان ناتو آغاز شد، با مشارکت ۳۲ کشور ادامه یافت. در این جنگ، آمریکا با ۲۴۶۱ کشته بیشترین تلفات را متحمل شد و بریتانیا با ۴۵۷ کشته در رتبه دوم قرار گرفت.
با این حال، کشورهایی مانند کانادا، آلمان، دانمارک، استرالیا و هلند نیز تلفات انسانی و هزینه‌های مالی قابل توجهی پرداختند. برآوردها نشان می‌دهد هزینه این جنگ برای بریتانیا به بیش از ۳۲ میلیارد پوند رسید.
بسیاری از این کشورها پس از سقوط کابل در سال ۱۴۰۰، هزاران پناهجوی افغانستانی را نیز پذیرفتند.
بر اساس اسناد و گزارش‌های منتشرشده، دولت آمریکا پس از خروج از افغانستان همچنان به ارسال کمک‌های مالی به طالبان ادامه داده است. منابع آگاه از انتقال هفتگی ۴۵ تا ۶۰ میلیون دلار از طریق مکانیسم‌های بین‌المللی خبر داده‌اند که با مجوز وزارت خزانه‌داری آمریکا انجام می‌شود.
این کمک‌ها عمدتاً تحت عنوان حمایت از مردم افغانستان و از طریق سازمان‌های بین‌المللی انتقال می‌یابد. بخشی از این وجوه به‌صورت مستقیم به حساب‌های تحت کنترل طالبان واریز می‌شود.
مقامات آمریکایی ادعا می‌کنند این پرداخت‌ها برای پیشگیری از بحران انسانی است، اما منتقدان می‌گویند این وجوه در واقع به تحکیم قدرت طالبان کمک می‌کند.
