به گزارش ایراف، در جلسه کمیته خدمات مسلح سنای آمریکا که روز چهارشنبه برگزار شد، پیت هگست، وزیر دفاع ایالات متحده، با سخنان تندی مشارکت متحدان ناتو در جنگ افغانستان را ناچیز خواند و با لحنی طعنه آمیز گفت: در عمل، این جنگ بیشتر شبیه «فقط دیدم آمریکایی‌ها می‌جنگند» بود.
این اظهارات که با واکنش تند سناتور دموکرات کریس کونز مواجه شد، بازتابی از نگاه دولت ترامپ به تعهدات ناتو و انتقاد از سهم کم متحدان در جنگ افغانستان دانسته می‌شود.
کونز در پاسخ به هگست، با اشاره به تلفات سنگین کشورهایی مانند دانمارک که نسبت به جمعیت خود بالاترین میزان کشته‌ها را در افغانستان متحمل شدند، تأکید کرد که این جنگ یک تلاش مشترک بود و خون سربازان بسیاری از کشورهای دیگر نیز در آن ریخته شد. با این حال، وزیر دفاع آمریکا بار دیگر بر این نکته پای فشرد که بار اصلی جنگ بر دوش نیروهای آمریکایی بوده است.
جنگ افغانستان که پس از حملات ۱۱ سپتامبر و با استناد به بند پنجم پیمان ناتو آغاز شد، با مشارکت ۳۲ کشور ادامه یافت. در این جنگ، آمریکا با ۲۴۶۱ کشته بیشترین تلفات را متحمل شد و بریتانیا با ۴۵۷ کشته در رتبه دوم قرار گرفت. با این حال، کشورهایی مانند کانادا، آلمان، دانمارک، استرالیا و هلند نیز تلفات انسانی و هزینه‌های مالی قابل توجهی پرداختند. برآوردها نشان می‌دهد هزینه این جنگ برای بریتانیا به بیش از ۳۲ میلیارد پوند رسید. بسیاری از این کشورها پس از سقوط کابل در سال ۱۴۰۰، هزاران پناهجوی افغانستانی را نیز پذیرفتند.
اظهارات هگست را می‌توان ادامه سیاست دولت ترامپ در قبال ائتلاف‌های چندجانبه دانست؛ رویکردی که با شک به تعهدات بین‌المللی همراه است و بر این باور تأکید دارد که آمریکا بار اضافی متحدان را به دوش می‌کشد. اما آنچه در این سخنان نادیده گرفته شده، همبستگی سیاسی و نظامی کشورهای ناتو در مبارزه با تروریسم و هزینه‌های سنگینی است که این کشورها متحمل شدند.
از سوی دیگر، توقف برنامه اسکان افغان‌هایی که با نیروهای آمریکایی همکاری کرده بودند، از سوی دولت ترامپ، به چالشی اخلاقی در پرونده این جنگ تبدیل شده است. بسیاری از این افراد همچنان در بلاتکلیفی به سر می‌برند و وضعیت آنها به موضوعی بحث‌برانگیز در مجامع حقوق بشری بدل شده است.
شرکای آمریکا هشدار می‌دهند که کوچک‌شماری مشارکت متحدان نه تنها به انسجام ناتو آسیب می‌زند، بلکه پیام ناخوشایندی به کشورهایی می‌فرستد که سال‌ها در کنار آمریکا ایستاده‌اند. در شرایطی که جهان بر پایه ائتلاف‌ها و اعتماد متقابل اداره می‌شود، چنین اظهاراتی بیش از آنکه واقع‌بینانه باشند، نشانه‌ای از سیاستی هستند که هم پیمانی را در سایه بی‌اعتمادی تضعیف می‌کنند.
