به گزارش ایراف، به نقل از طلوع نیوز، این قشر آسیب‌پذیر جامعه، ماه‌ها و حتی سال‌هاست که در انتظار دریافت حقوق بازنشستگی خود به سر می‌برند، امری که اکنون به بحرانی خاموش اما عمیق در دل پایتخت افغانستان بدل شده است.
ظریفه، یکی از بازنشستگان، در حالی که همراه با دو خواهرش در وضعیتی دشوار زندگی می‌کند، از ناتوانی در تهیه ملزومات ابتدایی عید سخن گفت و از طالبان خواست که به خواسته‌های بازنشستگان توجه کند.
خواهرش زرمینه نیز با اشاره به گذشت پنج سال از بی‌توجهی به پرداخت حقوق، می‌گوید: «چرا باید در چنین وضعیتی زندگی کنیم؟»
این روایت‌های فردی، بازتاب واقعیتی بزرگ‌تر است: بی‌ثباتی ساختاری در نظام مالی حکومت طالبان و نبود سازوکاری روشن برای پرداخت مستمری کارمندان پیشین.
در حالی که حکومت طالبان وعده بازسازی و انسجام اقتصادی را داده، ناتوانی در پرداخت حقوق بازنشستگان، تردیدهایی جدی درباره اولویت‌های واقعی اقتصادی و اجتماعی این حکومت ایجاد کرده است.
کارشناسان معتقدند که عدم پرداخت حقوق، نه فقط فشار معیشتی را بر خانواده‌های بازنشستگان افزایش می‌دهد، بلکه به لحاظ اجتماعی نیز نشانه‌ای از گسست حکومت و شهروندان به شمار می‌آید.
با آن که هنوز طالبان در قبال زمان‌بندی یا نحوه پرداخت این مطالبه هیچ موضع رسمی اتخاذ نکرده، اما تداوم این وضعیت می‌تواند پیامدهایی فراتر از نارضایتی فردی داشته باشد.
به باور کارشناسان، بی‌پاسخ ماندن مطالبات این قشر، که روزگاری ستون‌های اداری حکومت پیشین را تشکیل می‌دادند، نه تنها اعتماد عمومی را تضعیف می‌کند، بلکه می‌تواند زمینه‌ساز اعتراضات اجتماعی و بی‌ثباتی‌های جدید در فضای سیاسی افغانستان شود.
