به گزارش ایراف، این رویداد تازهترین در سلسله زمینلرزههای متوسطی است که در طول هفته گذشته این منطقه را لرزانده است. روز گذشته ۲۷ اردیبهشت نیز یک زمینلرزه به شدت 4.2 ریشتر در عمق 120 کیلومتری ثبت شد.
از طرف دیگر یک روز پیش از آن، در ۲۶ اردیبهشت، یک زمینلرزه به شدت 4.0 ریشتر در همان عمق گزارش شد. همچنین در تاریخ ۲۰ اردیبهشت یک زمینلرزه قویتر به شدت 4.7 ریشتر در عمق 192 کیلومتری ثبت گردید.
این زمینلرزههای پیدرپی نشاندهنده آسیبپذیری افغانستان در برابر بلایای طبیعی، به ویژه زمینلرزهها است.
دفتر هماهنگی امور انسانی سازمان ملل (UNOCHA) بر این نکته تأکید کرده که تکانههای مکرر همچنان تهدیدی برای جوامعی هستند که سالها درگیر جنگ و کمبود توسعه بودهاند و از نظر زیرساختها و آمادگی برای مقابله با این تکانهها به شدت ضعیف هستند.
از نظر زمینشناسی، افغانستان در منطقهای زلزلهخیز قرار دارد. این کشور در تقاطع صفحات تکتونیکی هند و اوراسیا واقع شده و چندین گسل عمده از جمله یکی که از شهر هرات در غرب میگذرد، آن را مستعد وقوع زمینلرزههای مکرر کرده است.
همچنین رشتهکوه هندوکش بهویژه به عنوان نقطهای داغ برای فعالیتهای لرزهای شناخته میشود و اغلب شاهد زمینلرزههای عمیق است.
کمیته بینالمللی صلیب سرخ نیز بر تاریخچه طولانی افغانستان در زمینه وقوع زمینلرزههای شدید تأکید کرده و هشدار داده که وقوع مکرر این حوادث تهدیدی پایدار برای زندگی، زیرساختها و تلاشهای بازسازی در منطقه بهشمار میرود.
قابل یاداوری است که در اواسط مهرماه ۱۴۰۲، سه زمینلرزه بزرگ هر کدام به بزرگی ۶٫۳ ریشتر، بههمراه چندین پس لرزه، ولایت هرات در غرب افغانستان را به لرزه درآوردند.
به گفته سخنگوی ریاست مبارزه با حوادث طبیعی طالبان، تعداد کشته شدگان ۲۴۴۵ نفر بودهاست. بیش از ۲۰۰۰ نفر مجروح شدند. سازمان ملل متحد ۱۰۲۳ کشته، ۱۶۶۳ مجروح و ۵۱۶ مفقود در ۱۱ روستای بخش زندهجان ثبت کردهاست. همه خانههای این روستاها فروریختند. این سازمان همچنین برآورد کرده که ۱۱۵۸۵ نفر تحت تأثیر این زمین لرزه قرار گرفتند.