به گزارش ایراف، این نشست به همت خانه ادبیات افغانستان و خانه کتاب و ادبیات ایران در روز پنجشنبه، ۲۵ اردیبهشت ماه، در سرای ادبیات در محل سی و ششمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برگزار گردید.
این نشست که با هدف پاسداشت زبان و ادبیات پارسی در افغانستان و تقویت اشتراکات فرهنگی و ادبی بین دو ملت ایران و افغانستان برگزار گردید، میزبان نویسندگان و اهالی فرهنگ و هنر هر دو کشور پارسی زبان بود.
از جمله میهمانان دوازدهمین نشست داستانی «از هندوکش تا البرز» می توان به حضور احمد حسن زاده نویسنده و منتقد جوان کشور و خالق آثاری همچون؛ «مستر جیکاک»، «زارابل»، «آه ای مامان» و «خیال باز» اشاره کرد.
خالق کتاب «خیال باز» در دوازدهمین نشست مشترک نویسندگان ایران و افغانستان گفت: هر اثری که از زبان و قلم نویسندگان افغانستانی بیان و خلق شود، به دلیل شرایط زیستی، سختی‌ها و مرارت‌هایی که دیده و چشیده‌اند، قابل ستایش و ستودنی و بی‌اندازه ارزشمند است.
تاکید بر ضرورت تولید محتوای پارسی
پدیدآورنده کتاب‌های «زارابل» و «مستر جیکاک» در ادامه صحبت‌هایش با اشاره به محدود و مهجور کردن زبان فارسی در افغانستان، این امر را ضایعه‌ای برای جامعه فارسی‌زبان دانست و راه گریز از این دسیسه و هجمه را تولید محتوای فارسی توسط نویسندگان و شاعران فارسی‌زبان عنوان کرد.
وی با اشاره به کتاب«عسکر گریز» اثر محمدآصف سلطان‌زاده و تعریف خلاصه‌ای از داستان این مجموعه، به سوژه‌ها و محتواهای ادبیات داستانی مهاجرین افغانستانی اشاره نمود.
دیگر مهمان این نشست، خداداد حیدری، نویسنده جوان اهل افغانستان بود. حیدری که دبیری نشست «از هندوکش تا البرز» و نویسندگی کتاب‌های «ناسور» و «پایان شب» را بر عهده داشت، در ابتدا با تشکر و قدردانی از مدیریت هر دو نهاد خانه کتاب و ادبیات ایران و خانه ادبیات افغانستان، موضوع اصلی دوازدهمین نشست «از هندوکش تا البرز» را پاسداشت زبان و ادبیات فارسی دانست.
وی با اشاره به رویدادهای اخیر و تلاش حکمرانان فعلی برای منزوی کردن زبان فارسی، ریشه این حوادث را در سال‌ها و یا قرن‌های اخیر دانست که بارها و به بهانه‌های مختلف و در دوره‌های متعدد چنین رویدادهایی رخ داده است.
نویسنده رمان «پایان شب» با اشاره به رخدادهای تاریخی که به قصد نابودی تمدن و فرهنگ فارسی اتفاق افتاده است، اشاره داشت و افزود که در زمان حمله اسکندر قریب چند هزار نسخه اوستا که بر روی پوست نوشته شده بود از روی کینه و بغض به آتش کشیده شده است و چند دوره بعد در زمان حمله مغول نیز کتابخانه‌ها به خاکستر تبدیل شد.
وی افزود که در آخرین هجمه در زمان عبدالرحمن، پادشاه سابق افغانستان، نیز هر آنچه از اسناد، منابع و کتاب‌های فارسی در دسترس بوده به کینه دشمنان فارسی‌گو و فارسی‌زبان به مشتی خاکستر تبدیل گردید.
حیدری محتوای اکثر آثار نویسندگان را جنگ و حاشیه جنگ برشمرد و اذعان داشت که حتی در عاشقانه‌ترین داستان‌های نویسندگان مهاجر هم رد و نشانی از جنگ وجود دارد و ردپای جنگ و سایه منحوس آن در تک تک واژه‌ها و جملات خودنمایی می‌کند.
دبیر نشست «از هندوکش تا البرز» در پایان گفت: آرزوی ما و درخواست ما از نویسندگان جوان و تازه‌نفس خلق رویای افغانستان آباد و آزاد بعد از جنگ است. رویای افغانستانی با دیانت و صلابت و همراه با همزیستی مسالمت‌آمیز.
«از هندوکش تا البرز» نام نشست مشترک نویسندگان ایران و افغانستان است که از سال ۱۳۹۴ با همراهی خانه ادبیات افغانستان و مؤسسه شهرستان ادب برگزار می‌شود.
