به گزارش ایراف، این نشست روز سه شنبه، ۲۳ اردیبهشت، با حضور دکتر مجتبی نوروزی، پژوهشگر و استاد دانشگاه، دکتر محمد امین رشادت، پژوهشگر و استاد دانشگاه غرجستان، دکتر سرو رسا رفیع زاده، استاد دانشگاه و پژوهشگر ادبی، و با حضور عصمت الطاف، نویسنده‌ی اثر و اجرای طیبه طنین برگزار شد.
مجتبی نوروزی، پژوهشگر و استاد دانشگاه در این نشست یکی از نکات اصلی کتاب را در ارتباط با مفهوم قومیت «هزاره» دانسته و اذعان می‌کند که پیوندهای مهمی بین این مفهوم و واقعیت‌های اجتماعی وجود دارد که یکی از آن‌ها مربوط به آموزش است.
وی نکته مهم دیگر کتاب را در خصوص حملات انتحاری می‌داند که در دوره‌های مختلف، به‌ویژه در دوره جمهوریت، امیدهای جامعه را در مراکز آموزش هدف قرار می‌داده است.
نوروزی اشاره می‌کند که این برداشت‌ها و تحلیل‌ها، درک عمیقی از وضعیت اجتماعی و فردی در افغانستان و تأثیرات آن بر شخصیت و روان افراد ارائه می‌دهد و در صورت فرصت، بحث و بررسی بیشتری می‌طلبد.
در بخشی از این نشست دکتر سرو رسا رفیع زاده، استاد دانشگاه و پژوهشگر ادبی، اظهار می‌کند که از لحاظ مذهبی و قومی، منطقه «برچی» در ولایت کابل در سال‌های گذشته، مرکز توجه گروه‌های شرارت پیشه قرار گرفته و قربانی زیادی داده است.
وی کتاب دیوارهای زخمی را در شمار ادبیات دیاسپورا عنوان می‌کند که دل مشغولی‌های مهاجران افغان را نشان می‌دهد.
از سوی دیگر دکتر محمد امین رشادت با رویکرد جامعه‌شناسی فاجعه، این روایت ادبی را که به بازنمایی یک فاجعه انسانی در بستر جغرافیایی و فرهنگی خاص می‌پردازد، تحلیل می‌کند.
وی بر نقش دولت‌ها، سازمان‌های بشردوستانه، رسانه‌ها و نهادهای محلی در مدیریت و بازسازی روحی پس از فاجعه تأکید می‌کند و معتقد است روایت و حافظه جمعی از فاجعه اهمیت زیادی دارد؛ زیرا اگر روایت نشود، تکرار می‌شود و می‌تواند به عنوان ابزاری برای مقاومت و عدالت‌خواهی عمل کند.
رشادت این رمان را نمونه‌ای ادبی در بازنمایی فاجعه انسانی در بستر قومی و جنسیتی دانسته، بر اهمیت جغرافیا در روایت تأکید کرده و می‌گوید که منطقه برچی در کابل، به عنوان محل وقوع فاجعه، در این روایت نقش مهمی دارد.
رشادت اشاره می‌کند که منطقه برچی به عنوان منطقه‌ای پویا و پرتحرک، با وجود حاشیه‌نشینی‌اش، تأثیرات فرهنگی، آموزشی و اجتماعی قابل توجهی دارد: این منطقه در روایت «دیوارهای زخمی»، مرکز تحصیل، آموزش و نوآوری است، و مردم این منطقه آرزو دارند که با آموزش و آبادانی کشور، آینده‌ای بهتر بسازند.
گفتنی است رمان «دیوارهای زخمی» نوشته‌ی عصمت الطاف، داستانی است که به تراژدی‌ها و زخم‌های عمیق جامعه‌ی هزاره‌ها در افغانستان پرداخته و روایتگر حملات انتحاری و فجایع انسانی است که در مراکز آموزشی مانند آموزشگاه کاج در دشت برچی کابل رخ داده‌اند.
در توضیح داستان آمده است که «دیوارهای زخمی» در دو خط موازی، یکی در تهران و دیگری در کابل، روایت شده و به عمق دردها و تروماهای ناشی از این حوادث می‌پردازد.
نویسنده در این اثر از تکنیک‌های خاصی برای روایت استفاده کرده از جمله شروع داستان از بیمارستان بدون مقدمه‌چینی، که خواننده را به‌سرعت وارد عمق ماجرا می‌کند.
این رمان به‌عنوان اثری در ژانر «ادبیات فاجعه» شناخته می‌شود و تلاش می‌کند تا واقعیت‌های تلخ و دردناک را از طریق ادبیات به تصویر بکشد.
