به گزارش ایراف، او در مقاله‌ای که روز گذشته (۲۱ اردیبهشت) در واشنگتن تایمز منتشر شد، گفته است که این تلاش‌ها با سرمایه‌گذاری‌های عظیم چین در پروژه «یک کمربند، یک جاده» و توسعه زیرساخت‌ها در آسیای مرکزی و پاکستان همراه است.
وردن همچنین اشاره کرد که چین به دنبال بهره‌برداری از منابع نادر خاکی افغانستان است که هنوز استخراج نشده‌اند.
این پژوهشگر از مسدود شدن موسسه صلح آمریکا در دوران ترامپ انتقاد کرد و گفت این اقدام می‌تواند به نفع چین باشد.
او توضیح داد که موسسه صلح آمریکا در سال‌های حضور خود در افغانستان، به‌ویژه در همکاری با مردم و مقامات افغان، نقش مؤثری در کاهش خشونت‌ها و جلوگیری از گسترش تروریسم ایفا کرده بود.
این پژوهشگر آمریکایی در ادامه تصریح کرد: «چین نه‌تنها به دنبال منابع طبیعی است، بلکه با استفاده از خلأ قدرت در افغانستان پس از خروج غرب، حضور خود را در سطوح سیاسی و اقتصادی منطقه گسترش داده است.»
این در حالی است که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، بارها خروج شتاب‌زده و تحقیرآمیز نیروهای این کشور از افغانستان را یک اشتباه بزرگ دانسته و گفته بود که پایگاه هوایی بگرام از نظر راهبردی مهم و برای حفظ توازن قدرت در برابر چین حیاتی بود.
او مدعی شده که این پایگاه اکنون در اختیار چین قرار دارد، موضوعی که طالبان رد کرده‌اند.
با این همه، تلاش چین برای گسترش نفوذ در افغانستان پس از حاکمیت طالبان ملموس است.
مقام‌های چینی بارها با طالبان گفت‌وگو کرده‌اند و هم‌اکنون اغلب معادن افغانستان برای استخراج به چینی‌ها واگذار شده است.
ژائو شینگ، سفیر چین در کابل، چندی قبل با اظهار اینکه افغانستان همسایه خوب چین است، تاکید کرده بود پکن برای گسترش روابط سیاسی و اقتصادی با حکومت طالبان آمادگی دارد.
وی همچنین گفت: «چین همسایه و دوست افغانستان است و ما همیشه همکاری خود را داشتیم؛ ما دستاوردها و پیشرفت‌های بسیار خوبی در بخش سیاسی با افغانستان داشتیم.»
روز گذشته نیز امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه، و سراج‌الدین حقانی، سرپرست وزارت کشور حکومت طالبان، در نشست‌های جداگانه با نماینده ویژه چین در امور افغانستان دیدار داشتند.
در این دیدارها، نماینده ویژه پاکستان نیز حضور داشت.
مقام‌های این سه کشور در دیدارهای یادشده بر گسترش همکاری‌های منطقه‌ای تاکید کردند.
