به گزارش ایراف، نشریه National Interest با نشر مطلبی از عبدالله خنجانی مقام حکومت پیشین افغانستان، علاقه دونالد ترامپ به پایگاه بگرام را ناشیانه توصیف کرده و موانع مهم پیش روی او برای دستیابی به این هدف از طریق مذاکره با طالبان را شرح داده است.
ترامپ در ابتدا بر بازیابی تجهیزات نظامی به جا مانده در افغانستان تأکید داشت، اما در ادامه، اهمیت حفظ پایگاه بگرام را به عنوان یک مرکز نظارتی استراتژیک برای ایالات متحده برجسته ساخت. او معتقد است که بگرام از نظر امنیتی و نظارتی حائز اهمیت فراوان است و می‌تواند به آمریکا در نظارت دقیق‌تر بر فعالیت‌های چین در منطقه کمک کند.
با این حال، به باور خنجانی، اظهارات ترامپ در مورد بازگشت به پایگاه بگرام از منظر عملیاتی و سیاسی با چالش‌های عمده‌ای روبرو است. بیشتر تجهیزات باقی‌مانده در افغانستان یا غیرقابل استفاده شده‌اند یا توسط طالبان به فروش رسیده‌اند؛ بنابراین، نه تنها بازپس‌گیری این تجهیزات دشوار است، بلکه هزینه‌های تعمیر آن‌ها نیز از ارزششان بیشتر خواهد بود. همچنین، طالبان کنترل بسیاری از این تجهیزات را از دست داده و آن‌ها به دست گروه‌های تروریستی و دیگر بازیگران بین‌المللی افتاده است.
ترامپ در سخنان خود اشاره کرده است که اگر آمریکا قصد بازگشت به بگرام را دارد، باید برای کنترل این پایگاه با طالبان وارد مذاکره شود. نویسنده این تحلیل معتقد است که این امر می‌تواند به طور ضمنی به حکومت طالبان مشروعیت بین‌المللی ببخشد، به ویژه در شرایطی که دولت این گروه به رسمیت شناخته نشده است. مذاکرات با طالبان برای حضور در پایگاه بگرام نه تنها مشروعیت آن‌ها را تقویت می‌کند، بلکه ممکن است به طور غیرمستقیم موجب استحکام وضعیت داخلی طالبان شود.
خنجانی می‌افزاید، در حالی که ترامپ به بگرام از دیدگاه استراتژیک می‌نگرد، حضور نظامی ایالات متحده در این پایگاه می‌تواند علاوه بر هزینه‌های مالی و انسانی، مشکلات امنیتی قابل توجهی نیز به همراه داشته باشد. به باور این مقام پیشین حکومت افغانستان، با توجه به حضور گسترده گروه‌های تروریستی و شورشی در افغانستان، بازگشایی پایگاه بگرام می‌تواند به هدفی جذاب برای این گروه‌ها تبدیل شود که همواره در تلاش برای ضربه زدن به نیروهای خارجی هستند.
از سوی دیگر، به گفته خنجانی، بسیاری از گروه‌های مقاومت ضد طالبان در افغانستان، به ویژه در مناطق شمالی و مرکزی این کشور، فعال هستند و تقویت این گروه‌ها به جای مذاکره با طالبان می‌تواند به ایجاد تعادل در عرصه سیاسی افغانستان کمک کند. این گروه‌ها که عمدتاً از سربازان سابق افغان تشکیل شده‌اند، در گذشته نقش مهمی در مقابله با تروریسم جهانی ایفا کرده‌اند و می‌توانند به عنوان متحدانی قابل اعتماد برای همکاری در عملیات‌های ضدتروریستی عمل کنند.
بنابراین، برای تحقق اهداف ایالات متحده در افغانستان، باید به جای مذاکره با طالبان، از گروه‌های مقاومت حمایت شود تا فشار لازم برای مقابله با طالبان در این کشور ایجاد گردد. با تقویت این گروه‌ها، می‌توان آینده‌ای پایدارتر و امن‌تر برای افغانستان رقم زد که به جای تحمیل فشار بیشتر بر مردم، به حمایت از نیروهای مقاومت و ایجاد توازن در شرایط داخلی افغانستان منجر شود.
در نهایت، نویسنده این تحلیل تأکید کرده است که هرگونه مذاکره با طالبان برای بازگشایی پایگاه بگرام نه تنها مشروعیت این گروه را تقویت می‌کند، بلکه موجب می‌شود که آمریکا و سایر قدرت‌های جهانی در آینده برای مقابله با تهدیدات تروریستی و نفوذ منطقه‌ای با مشکلات بیشتری روبرو شوند.
