به گزارش ایراف، این سازمان در گزارش خود یادآورشده که قبل از بازگشت طالبان به قدرت، مشارکت زنان در نیروی کار افغانستان ۱۹ درصد بود؛ اما این رقم در سال ۲۰۲۱ میلادی، به طور قابل توجهی کاهش یافت و بین سال‌های ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ میلادی، نرخ اشتغال زنان به تنها ۶ درصد رسید.
بر بنیاد گزارش، زنان افغانستان در حال حاضر، برای شرکت در زندگی عمومی، کار ایمن، دسترسی به خدمات اجتماعی و هر نوع حضور در خارج از خانه، با محدودیت‌های فزاینده‌ای روبه‌رو هستند.
در این گزارش آمده است که افغانستان با بحران‌های متعدد اجتماعی-اقتصادی، از جمله تغییرات اقلیمی، زمین‌لرزه‌های شدید، ناامنی غذایی، معیشت شکننده و دسترسی محدود به خدمات ضروری مواجه است که بار سنگین از این بحران‌ها را زنان در این کشور به دوش می‌کشند.
با این حال، این سازمان می‌گوید که با کمک منابع اصلی، برای ۸ میلیون زن در افغانستان امکان دسترسی به خدمات و زیرساخت‌های اساسی و همچنین ایجاد شغل را فراهم ساخته و از شرکت‌های کوچک و متوسط تحت رهبری زنان، تاب‌آوری جامعه در برابر خطرات ناشی از تغییرات اقلیمی و از کشاورزان برای کشت بدیل خشخاش حمایت کرده است.
اداره توسعه‌ای سازمان ملل متحد افزوده که این سازمان در سال گذشته میلادی، ۴ میلیون دلار را به گونه مستقیم و ۳۴ میلیون دلار دیگر را به گونه غیرمستقیم به هدف پیش‌برد توانمندسازی اجتماعی-اقتصادی زنان هزینه و سرمایه‌گذاری کرده است.
به گفته این سازمان با این هزینه بودجه در ۲۰۲۴ میلادی، حدود ۸۰ هزار کسب‌وکار کوچک تحت رهبری زنان در سراسر کشور ایجاد شده و نزدیک به ۴۰۰ هزار شغل عمدتاً برای زنان به وجود آمده است.
