بررسی جدید دادههای راداری هواپیمای C-17 نیروی هوایی آمریکا با کد تماس MOOSE59 نشان میدهد که این هواپیما پس از مأموریت پنهانی خود در تاجیکستان از حریم هوایی پاکستان به امارات بازگشته است.
بربنیاد دادههای راداری این هواپیما پس از برخاستن از نزدیکی کولاب تاجیکستان، بار دیگر برای رؤیت نشدن در رادارها، با خاموش کردن ترانسپوندر از حریم هوایی افغانستان عبور کرده، سپس در آسمان پاکستان ترانسپوندر را روشن کرده و در نهایت به حوالی جزیره داس در امارات فرود آمده است.
این اقدام، همزمان با جو ملتهب خاورمیانه، ادامه نسلکشی در غزه، تجاوز مکرر رژيم صهیونیستی به لبنان علیرغم توافق آتشبس، گسترش دامنه بمباران و اشغالگری در سوریه، تشدید فشارها بر حشدالشعبی عراق و مهمتر از همه، تهدیدهای گاه به گاه ترامپ در تبانی با نتانیاهو علیه ایران، صورت میگیرد؛ موضوعی که نگرانیها درباره پروژه آمریکا برای تحمیل هژمونی استعماری خود بر ملتهای منطقه از طریق نفوذ به دولتهای درمانده، رخنه در سرویسهای امنیتی منطقه و به کارگیری گروههای تبهکار و تروریستی را افزایش خواهد داد.
پرواز پرسشبرانگیز هواپیمای آمریکایی در آسمان چهار کشور همسایه ایران، همچنین در فاصلهای کوتاه از سفر بحثبرانگیز یک هیات آمریکایی به کابل تحت سلطه طالبان صورت میگیرد که طی آن، امیدهای دوطرف – به ویژه طالبان ـ به گسترش تعامل یا افزایش معامله درباره زندانیان، حذف نام رهبران طالبان و شبکه حقانی از لیست سیاه افبیآی، تعیین تکلیف پایگاه راهبردی بگرام و تسلیحات آمریکایی در افغانستان در قبال استمرار ارسال بستههای نقدی آمریکا به افغانستان یا حتی احتمال شناسایی رسمی حکومت طالبان توسط واشنگتن و بازگشایی سفارتخانهها تقویت شد.
اینهمه در حالی است که ترامپ و تیم امنیتی او، تحت فشار رژيم تلآویو، تلاشهای فشردهای را در سایر کشورهای همسایه ایران، سیاست فشار حداکثری با چاشنی تهدید آشکار به حمله نظامی بر مراکز هستهای راهاندازی کردهاند.
بنابراین، دور از انتظار نیست که مانور هواپیمای آمریکایی در آسمان کشورهای منطقه در ادامه تلاشهای یادشده و نشانهای تازه از برنامههای پیچیده آمریکا، اسراییل و متحدان منطقهای آنها علیه ایران باشد.
در چنین شرایطی، انتظار میرود که دستگاه دیپلماسی ایران نیز در کنار نهادهای امنیتی کشور در قبال رویدادهای مورد اشاره، موضعی صریح، شفاف و حامل پیامی قدرتمند به کشورهای هدف اتخاذ کند؛ پیامی حاوی این واقعیت واضح که امنیت ملی ایران، خط قرمز هرگونه تعامل و رابطه و همکاری براساس حسن همسایگی و همکاری منطقهای است و اگر کشوری خواسته یا ناخواسته، مرعوب تهدیدهای ترامپ شود و فرایند عملیاتیشدن تهدیدهای بالقوه واشنگتن علیه تهران را تسهیل کند، باید منتظر پیامدهای آن نیز باشد و این چیزی نیست که جمهوری اسلامی ایران آن را نادیده بگیرد.
در همین راستا، سفر جاری مدیرکل آسیای جنوبی وزارت امور خارجه به کابل یک زمینه مناسب برای انتقال پیام ایران به همه بازیگران به ویژه حکمرانان کنونی کابل است که بازی در زمین آمریکا به ویژه اگر منافع و امنیت ملی جمهوری اسلامی را تحت تاثیر قرار دهد، هزینههای سنگینی دارد که کمترین آن، تضعیف ترمیمناپذیر امنیت و ثبات در سراسر منطقه خواهد بود.