کابل این روزها میزبان مهمانان مهم خارجی است. سفرهایی هایی که حاکی از سالی متفاوت در صحنه سیاسی افغانستان است. طالبان پس از زلمی خلیلزاد، برای دومین بار میزبان محمد صادق خان، نماینده ویژه پاکستان در امور افغانستان بود. رادیو پاکستان روز شنبه گزارش داد که سفر او با هدف تقویت روابط دوجانبه و همکاری در بخش های مختلف به دستور محمد اسحاق دار، معاون نخست وزیر و وزیر امور خارجه این کشور انجام شده است.
این دیدار پس از آن صورت گرفت که تنش های مرزی افغانستان و پاکستان اخیرا بالا گرفته بود و موجی از تنش های لفظی و خط و نشان کشیدن میان مقامات طالبان و پاکستانی را به راه انداخت.
محمد صادق خان، نماینده ویژه پاکستان برای امور افغانستان با هدف گشایش گره کور روابطی که روز به روز سخت تر می شود، برای دومین بار به کابل سفر کرده است. انتصاب او به عنوان جانشین آصف خان درانی، نماینده پیشین ویژه پاکستان در امور افغانستان، این امیدواری را ایجاد کرده بود که با توجه به نفوذ و سابقه ای که از تحولات افغانستان دارد، روابط دو کشور را از بحران کنونی عبور دهد؛ اما این انتصاب نه تنها شرایط را بهتر نکرده، بلکه روابط دو همسایه نسبت به قبل در وضعیتی بحرانی تر قرار گرفته است؛ به طوری که امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه طالبان اخیرا گفته است که آنها در میان همسایگان تنها با پاکستان مشکل دارند؛ اظهار نظری که می گوید اختلافات طالبان با این کشور جدی است.
صادق خان در حساب رسمی خود در ایکس پیرامون این دیدار نوشته است: دوطرف توافق کرده‌اند که تعاملات و گفتگوهای سطح بالا را برای تقویت بیشتر روابط دوجانبه به پیش ببرند.
آخرین باری که صادق خان از کابل دیدن کرد ارتش پاکستان با هدف قرار دادن پناهگاه گروه تحریک طالبان پاکستان در منطقه برمل ولایت پکتیکا افغانستان آتش روابط دو کشور را شعله ور تر کرد. برخی ناظران در آن زمان گفته بودند که حضور او در کابل به مذاق آی اس آی پاکستان خوش نیامده بود؛ حملات هوایی ارتش پاکستان در مناطق مرزی افغانستان نشان از سیاست دوگانه اسلام آباد در قبال طالبان دارد.
اما حالا بار دیگر او به امید حل تنش های فزاینده موجود میان دو کشور و ترمیم روابط متلاشی شده به کابل رفته است. گویا این‌بار اسلام آباد نگران تر از قبل به نظر می رسد. مقامات پاکستانی که امیدوار بودند با بازگشت ترامپ به قدرت و با اهرم مبارزه با تروریسم از یک سو، و لفاظی های ترامپ علیه طالبان از سوی دیگر، دولت ایالات متحده را به سمت خود بکشانند تا بتوانند از این طریق، فشاری بر طالبان جهت تحقق خواسته‌های خود وارد کنند، چنانچه که دستگیری فرد مظنون حمله به فرودگاه کابل در عملیاتی مشترک این امیدواری را دوچندان کرد؛ اما حالا که آمریکا مستقیما وارد مذاکره با طالبان شده پاکستان بیشتر از قبل احساس نگرانی و شاید هم ترس از جانب افغانستان دارد.
سفر هیات آمریکایی به کابل با حضور زلمی خلیلزاد که رابطه نزدیکی با طالبان دارد، حکایت از آن دارد که دوطرف پس از لابی گری های پنهان در کشورهای عربی که احتمالا آخری در مسقط بوده حالا برای ادامه روابط در مذاکراتی آشکار در قلب کابل دیگر نیازی فوری و مهمی به دیگران ندارند و مستقیما وارد مذاکره خواهند شد؛ به طوری که در نخستین نتیجه آن، طالبان امتیاز لغو نام سراج الدین حقانی از فهرست تروریست‌های جهانی تحت تعقیب آمریکا را در ازای آزادی زندانی آمریکایی گرفت.
اما این اقدامات این نگرانی را برای پاکستانی ها به وجود آورده است که دلبستگی به آمریکای ترامپ برای تحت فشار قراردادن طالبان خیلی پاسخگوی رفع نگرانی های آنها نخواهد بود. به نظر می‌رسد که طالبان فعلا دست برتر را در این معادلات دارد و احتمالا توانسته نظر آمریکایی ها را برای خواسته های خود جلب کند. از همین رو، پاکستان حالا به درستی می داند که با رقیب قدری رو به رو است که برای متقاعد کردن آن نیازمند امتحان کردن مسیرهای متعدد و گوناگون در شرایطی است که تمام راه های رفته آنها برای حل بحران های موجود به ویژه تی تی پی به بن‌بست خورده است.
این در حالی است که در عین زمان طالبان تلاش قابل توجهی برای جلب نظر دیگر متحدان منطقه ای و بین المللی برای همکاری با خود کرده است، امری که کار را برای اسلام آباد بسیار دشوارتر از قبل کرده است.
این گروه سعی کرده با دادن امتیازات امنیتی به بازیگران منطقه ای نگرانی های آنها را رفع و در مقابل اهداف سیاسی و اقتصادی خود را برآورده کند، اما در آن روی سکه پاکستان ضمن مشکلات سیاسی و اقتصادی داخلی، روزهای خونباری را تجربه می کند. این کشور حالا جایگزین افغانستانی شده که زمانی در تیررس حملات تروریستی خشونت بار بود.
در نهایت، پاکستان که حساب ویژه ای بر آمریکا در رابطه با افغانستان باز کرده بود و امیدوارانه چشم به کاخ سفید دوخته بود اکنون اما نگران از دست دادن کارت بازی واشنگتن است. به نظر می رسد اکنون ایالات متحده نگرانی های خود را نه به مثابه گذشته از مسیر پاکستان، بلکه مستقیما از کابل پی‌گیری کند، چرا که مهره های قبلی سیاست نگاه غرب به پاکستان در حال حاضر حاکمان کنونی کابل هستند.
پاکستان با سیاست هایش درقبال افغانستان بازی با آتش می‌کند آنچه واضح وروشن است از سیاست پاکستان همراهی وهماهنگی اش با غرب از آغاز وتعاملات استخباراتی همیشگی اش که هیچ وقت قطع نخواهد شد این بازی در میدان غرب به ضرر پاکستان ومردم اش تمام شده است بازیگران سیاسی اش پروژه بگیران فاسد هستند در دوجناح سود شخصی خودرا برده تند پاسخگو ملت ومنافع پاکستان هم نخواهند بود. در رابطه با مناطق قبایلی و بلوچستان هم پاکستان هیچ وقت نگاه تسلط را نداشته باشد چرا که بیگاه است وبیگانه خواهد ماند مشروعیت اسلام آباد نزد ایم مردم زیر صفر است