به گزارش ایراف، بر اساس محاسبات معتبر، لحظه تحویل سال ۱۴۰۴ شمسی به ساعت ۱۳ و ۳۱ دقیقه و ۳۰ ثانیه ظهر روز پنجشنبه ۳۰ اسفند/حوت ۱۴۰۳ در افغانستان تعیین شده است.
این لحظه که همزمان با ورود خورشید به نقطه اعتدال بهاری و آغاز حرکت ظاهری آن در ابتدای برج حمل(فروردین) است، معادل موارد زیر است:
تقویم شمسی: ۳۰ اسفند ۱۴۰۳ (پنجشنبه)
تقویم میلادی: ۲۰ مارس ۲۰۲۵
تقویم قمری: ۱۹ رمضان ۱۴۴۶
تعیین اولین روز سال نو
در همین حال، در اطلاعیه وزارت کار و امور اجتماعی حکومت طالبان در افغانستان درباره تحویل سال آمده با توجه به اینکه هر چهار سال یک‌بار، یک روز به روزهای سال عادی اضافه می‌شود و تعداد روزهای آن به ۳۶۶ می‌رسد، ماه پایانی سال ۱۴۰۳ هجری شمسی (ماه حوت/اسفند) کامل و ۳۰ روزه خواهد بود. بر این اساس، روز جمعه آینده برابر با اولین روز سال ۱۴۰۴ هجری شمسی و ماه حمل/فروردین خواهد بود.
قابل یادآوری است که در سیستم رسمی تقویم جمهوری اسلامی ایران، قانون مشخصی وجود دارد:
اگر لحظه تحویل سال قبل از ظهر رخ دهد، همان روز نخستین روز سال نو محسوب می‌شود.
اما اگر این لحظه بعد از ظهر (پس از ظهر رسمی) باشد، فردای آن روز به عنوان نخستین روز سال نو ثبت می‌گردد.
با توجه به اینکه لحظه تحویل سال ۱۴۰۴ در ایران، در ساعت ۱۲ و ۳۱ دقیقه و ۳۰ ثانیه ظهر ثبت شده است، این بدان معناست که اولین روز سال ۱۴۰۴، جمعه یکم فروردین خواهد بود.
گفتنی‌است که یکم حمل یا فروردین در میان بیش از ۱۰ کشور جهان به شمول افغانستان نوروز نامیده می‌شود.
از جشن باستانی نوروز به گونه رسمی یا غیررسمی در این کشورها به‌عنوان یکی از آیین‌های کهن منطقه و نماد رویش طبیعت تجلیل می‌شود. این جشن که ریشه در تاریخ و فرهنگ چند هزار ساله منطقه دارد، با آغاز بهار و تحول طبیعت همراه است.
جشن باستانی نوروز برای مردمی که آنرا تجلیل می‌کنند فرصتی برای تجدید حیات، شادی و امید به آینده‌ای بهتر فراهم می‌کند.
این جشن با ریشه‌های عمیق در فرهنگ فارسی و تمدن‌های باستانی منطقه، نه‌تنها در افغانستان، بلکه در گستره وسیعی از کشورهای هم‌فرهنگ، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
رسم تجلیل از نوروز در مناطق مختلف افغانستان تفاوت‌هایی دارد؛ برای مثال، در مزارشریف، مراسم «جهنده بالا» و میله گل سرخ با حضور گسترده مردم برگزار می‌شود، در حالی که در هرات، رفتن به دامنه طبیعت و باغ‌ها مرسوم است. در کابل، پختن سمنک و تهیه هفت‌میوه از سنت‌های برجسته است.
با این حال، دیدوبازدید از دوستان، مبارک گفتن سال نو به یکدیگر، آرزوی تندرستی و خوش‌بختی در سال پیش رو، و برگزاری برنامه‌های فرهنگی از جمله مشترکات تمام مردم در تجلیل از این روز است.
