به گزارش ایراف، در سال گذشته، افغانستان با چالشهای متعدد بشردوستانه از جمله فقر گسترده، ناامنی غذایی و دسترسی محدود به خدمات بهداشتی مواجه بود. تحریمهای بینالمللی و کاهش کمکهای خارجی، این مشکلات را تشدید کرد.
کاترینا ریتز، رئیس هیئت نمایندگی صلیب سرخ در افغانستان، گفت: «وضعیت گروههای آسیبپذیر، بهویژه زنان، کودکان و افراد دارای معلولیت، بسیار نگرانکننده است. این وضعیت نیازمند توجه و حمایت پایدار بینالمللی است.»
با حمایت کمیته بینالمللی صلیب سرخ، داوطلبان جمعیت هلال احمر افغانستان (ARCS) جلسات آگاهیبخشی درباره رفتار ایمن در مناطق آلوده به سلاح برگزار کردند. در سال ۲۰۲۴، ۴۵۵ غیرنظامی (۳۵۹ کودک) در حوادث مرتبط با مواد انفجاری کشته یا زخمی شدند.
برای بسیاری در افغانستان، تهیه آب آشامیدنی به معنای سفرهای طولانی از خانه است. محمد نعمان، ساکن کابل، میگوید: «تأمین آب نامنظم است و سطح آب زیرزمینی بهطور قابل توجهی کاهش یافته است.»
در سال ۲۰۲۴، صلیب سرخ موفق به تعمیر ۱٬۲۴۷ پمپ دستی در ۹ منطقه شد که دسترسی به آب را برای بیش از ۱۷۰٬۰۰۰ نفر بهبود بخشید.
همچنین در سال ۲۰۲۴، بارندگیهای شدید و سیلهای ناگهانی بیش از ۱۱۹٬۱۶۰ نفر را در ۳۲ ولایت تحت تأثیر قرار داد. صلیب سرخ و جمعیت هلال احمر افغانستان با ارائه کمکهای مالی، وعدههای غذایی گرم، پتو، چادر و اقلام بهداشتی به جوامع آسیبدیده کمک کردند.
بیمارستان منطقهای میرویس در قندهار با مشکل تأمین نامنظم برق مواجه بود. صلیب سرخ با نصب یک سیستم خورشیدی هیبریدی و احداث یک خط برق ۵.۵ کیلومتری، تأمین برق پایدار و پاک را برای این بیمارستان فراهم کرد.
کمیته بینالمللی صلیب سرخ از ۴۶ مرکز بهداشتی اولیه تحت مدیریت ARCS حمایت میکند که دسترسی به پیشگیری و درمان بیماریهای شایع را برای یک میلیون نفر، بهویژه زنان و کودکان در مناطق روستایی و شهری، فراهم میکنند.
برای بسیاری از افغانها، یافتن شغل به یک چالش روزمره تبدیل شده است. آقا محمد، ۷۶ ساله، گفت: «من هر روز به بازار میروم به امید اینکه کسی مرا برای کار روزانه استخدام کند. در روزهای نادر، موفق میشوم چیزی به دست آورم، اما اغلب با شکم خالی به خانه برمیگردم.»
در تیرینکوت ولایت اروزگان، سه کانال آبیاری که جوامع آسیبپذیر را تغذیه میکردند، بازسازی شدند. این پروژه دسترسی به آب آشامیدنی و زیرساختهای آبیاری را برای بیش از ۵٬۲۰۰ خانوار بهبود بخشید.
صلیب سرخ بزرگترین برنامه توانبخشی فیزیکی خود را در افغانستان اجرا میکند و از طریق هفت مرکز در سراسر کشور، سالانه به بیش از ۲۰۰٬۰۰۰ نفر با معلولیت خدمات ارائه میدهد.
برای بسیاری از خانوادههای افغان، زمستان به معنای انتخاب بین گرم کردن خانه یا تهیه غذا است. سعیده، ساکن کابل، گفت: پس از از دست دادن همسرم در درگیریهای گذشته افغانستان، به عنوان تنها نانآور خانواده، با پنج فرزندم در یک خانه اجارهای زندگی میکنم. با نزدیک شدن زمستان، توان خرید مواد گرمایشی را نداریم و برای گرم ماندن زباله میسوزانیم.
به مدت ۴۰ سال صلیب سرخ از زندانهای افغانستان بازدید کرده و با ارائه اقلام زمستانی، بهداشتی، آموزشی و تفریحی، شرایط زندگی زندانیان را بهبود بخشیده است.
لال ضمیر شینواری از ولایت ننگرهار پس از سه سال جستوجو، پسرش را پیدا کرد. او گفت: وقتی پس از سه سال با پسرم صحبت کردم، احساس کردم که او دوباره متولد شده است. خانواده من به شدت از تمام تلاشهای صلیب سرخ برای یافتن پسرم سپاسگزار هستند.