به گزارش ایراف، بیستمین نشست کتابنامه بلخ با حضور “مجید هوشنگی” نویسنده، مترجم و پژوهشگر ادبیات و “رمزیه نیازی” نویسنده و منتقد ادبی و اجرای “طیبه طنین” روز سه شنبه ۷ اسفند، در عمارت بلخ در تهران به نقد و بررسی کتاب “به مساحت قوطی گوگرد” اثر “عزیز نیکیار” اختصاص یافت.
مجید هوشنگی‌در این نشست ادبی اظهار داشت: این داستان به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود که هر کدام جنبه‌های مختلفی از جنگ و محیط را به نمایش می‌گذارد. در برخی قسمت‌ها، داستان‌ها به نظر می‌رسد که تنها یک جنبه از جنگ را نشان می‌دهند، اما در جاهای دیگر واقعاً تأثیرگذار عمل کرده‌اند.
هوشنگی با بیان اینکه متن به بررسی تأثیر هراس و مرگ در این نوشتار می‌پردازد، اظهار کرد که روایت‌های غیرمستقیم و تخیلی می‌توانست عمق بیشتری به داستان ببخشد و ساختارشکنی‌های موجود در روایت‌پردازی را به‌خوبی نشان دهد.
این پژوهشگر حوزه ادبیات بر این باور است که از دیدگاه تکنیکی، بهتر بود عناصر داستان به شکل مدرن‌تری ارائه می‌شد.
وی همچنین گفت که دیالوگ‌ها در داستان به خوبی توسعه نیافته و بیشتر متن به توصیف و گزارش‌گری می‌پردازد تا روایت داستانی جذاب و عمیق.
به عقیده این منتقد ادبی در بخش‌هایی از کتاب، صدا و تأثیرات جنگ به وضوح حس می‌شود، هرچند در برخی موارد ممکن است کمتر به چشم بیاید.
رمزیه نیازی نیز با اشاره به اینکه این کتاب برای هر افغان در هر نقطه از جهان، از جمله ایران، قابل درک و احساس است، گفت که مهم‌ترین موضوع کتاب، جنگ است که به عنوان یک هیولای آدم‌خوار همواره انسان‌ها را تحت تأثیر قرار داده است. جنگ به عنوان یک پدیده جهانی در هر کشوری وجود داشته و قربانیان زیادی گرفته است.
نیازی، منتقد ادبی به این نکته اشاره کرد که در کتاب روایت‌ها و خاطراتی از جنگ وجود دارد که این موضوع در ادبیات و رمان‌های مختلف نیز مورد بحث قرار گرفته است.
یکی از موضوعات مورد بحث این کتاب به عقیده نیازی توصیف وضعیت زنان باردار در افغانستان، به ویژه در منطقه هلمند است که در کتاب به آن اشاره شده است.
به عقیده نیازی موضوع وضعیت زنان در افغانستان به صورت دقیق و صحیحی در این کتاب بیان نشده و واقعی نیست.
در نهایت کارشناسان به اهمیت درک و شناخت جنگ و تأثیرات آن بر زندگی انسان‌ها در نقاط مختلف جهان اشاره کرده و بر لزوم توجه به این موضوع در ادبیات و روایت‌های انسانی تأکید کردند.
