چتر چین بر معادن افغانستان؛ آمریکا به بازی بازمی‌گردد؟

به گزارش ایراف افغانستان با داشتن بیش از 1200 میدان معدنی یکی از منابع غنی در این حوزه در میان کشورهای جهان است. بر اساس برآوردهای انجام شده توسط موسسات امریکایی، ثروت معدنی این کشور 3 تریلیون دلار تخمین زده می شود و شامل منابعی مانند طلا، کرومیت، مس، آهن، سرب، روی، زغال سنگ، گاز طبیعی، نفت، سنگ های قیمتی، لیتیوم، تالک و عناصر مختلف خاکی کمیاب است.

حکومت طالبان به دنبال راه های مختلفی برای توسعه این معادن بوده است. در 31 اوت سال گذشته، مقامات دولت افغانستان هفت قرارداد معدنی را با شرکت های داخلی و بین المللی که عمدتا چینی هستند امضا کرد.

این قراردادهای تاریخی مستلزم تعهدات بلندمدت پنج تا 30 سال است. این پروژه ها شامل اکتشاف چهار بلوک آهن در هرات، یک بلوک سرب و روی در غور، ذخایر طلا در تخار و منابع مس عینک دو است. براین اساس شرکت های توسعه دهنده در سه دهه آینده بیش از 6 میلیارد دلار در این بخش سرمایه گذاری خواهند کرد.

عواید حاصل از این پروژه ها و فرصت های اکتشافی و شغلی مرتبط با آن، رونق بزرگی به اقتصاد افغانستان خواهد داد که این کار برای بهبود رفاه مردم افغانستان ضروری است.

در حال حاضر برآورد سود دقیقی که حکومت طالبان از این پروژه ها دریافت خواهد کرد، ممکن نیست، زیرا هم اکنون اکتشاف سایت های معدنی ادامه دارد. با این حال، طبق قراردادها، حکومت طالبان در افغانستان 56 درصد از سهام معدن طلا، 12 درصد در مس، 20 درصد در سرب و 13 درصد در هر بلوک آهن را حفظ می کند.

جدای از آن، وزارت دارایی نیز مالیات های مربوطه را بر این پروژه ها وضع خواهد کرد که جریان درآمد دیگری را برای حکومت طالبان ایجاد می کند.

پیشنهاد:   تلاش های منطقه ای چین برای به رسمیت شناختن طالبان

از سوی دیگر اکتشاف معادن آهن همچنین به نفع توسعه صنعتی افغانستان خواهد بود، زیرا سنگ آهن کارخانه های متعدد فولاد را در این کشور تامین می کند. همزمان، معدن سرب تامین مداوم مواد خام را برای هشت شرکت داخلی تولید کننده باتری تضمین می کند و افغانستان را به صورت بالقوه به کشور صادرکننده باتری تبدیل می کند.

وزارت صنعت طالبان اعلام کرده است انتظار می رود فعالیت های مرتبط با این پروژه ها برای بیش از 50000 نفر در زمینه های مختلف فرصت های شغلی ایجاد کند. این‌ها شامل مشاغل زمین شناسان، مهندسان، معدنچیان، اپراتورهای ماشین آلات، پرسنل حمل و نقل، سازندگان تجهیزات، متخصصان تدارکات و پرسنل امنیتی است.

علاوه بر این، شرکت های معدنی موظف به سرمایه گذاری در طرح های توسعه جامعه به عنوان بخشی از قراردادهای خود هستند. این امر فرصت های شغلی بیشتری را در مراقبت های بهداشتی، آموزش و پرورش و سایر بخش ها با هدف افزایش کیفیت زندگی برای جوامع محلی ایجاد می کند.

پروژه های معدنی همچنین به حکومت طالبان در افغانستان در مورد مسائل کلان اقتصادی هم کمک خواهد کرد. بی ثباتی پول افغانی این روزها موجب فشارهای اقتصادی بر افغانستان شده است.

این کاهش ارزش پول افغانی اقتصاد را تحت تأثیر منفی قرار داد و بانک ها با خطر ورشکستگی مواجه شدند. بانک مرکزی افغانستان مجبور شد برای نجات پول افغانی به سیاست های تثبیت پولی فوری متوسل شود و موفق شد، اما کشور همچنان به ارز خارجی نیاز دارد.

در واقع، قراردادهای استخراج معادن که ماه گذشته امضا شد، یک فرصت متحول کننده برای افغانستان است. آنها نه تنها عواید بسیار مورد نیاز را برای دولت فراهم می کنند، بلکه زندگی افغان ها را نیز بهبود می بخشند و برای آنها شغل و شرایط زندگی بهتر فراهم می کنند. این می تواند یک لحظه مهم در تاریخ اقتصادی کشور باشد.

پیشنهاد:   قزاقستان: افغانستان را تهدید نمی‌دانیم؛ درباره به رسمیت شناختن طالبان تابع قوانین بین‌المللی هستیم

منابع استراتژیک افغانستان، تغییردهنده بازی جهانی

تغییر جهانی به سمت انرژی سبز و وسایل نقلیه الکتریکی، مواد معدنی مانند لیتیوم را در مرکز رقابت‌های ژئوپلیتیک قرار داده است. لیتیوم که برای باتری‌های برقی، هواپیماهای بدون سرنشین، رایانه‌ها و گوشی‌های هوشمند ضروری است، به‌طور فزاینده‌ای به‌عنوان محرک اصلی برتری اقتصادی و فناوری در نظر گرفته می‌شود.

در افغانستان، شرکت های چینی به سرعت در حال حرکت برای سرمایه گذاری بر منابع دست نخورده این کشور هستند. طالبان که برای حفظ حکومت خود از درآمد ناامید هستند، در حال عقد قراردادهای معدنی با شرکت های چینی اند، به ویژه برای استخراج لیتیوم. این به چین مزیت قابل توجهی در تسلط بر بازار خودروهای الکتریکی می دهد و در عین حال رقابت ایالات متحده و اروپا را تضعیف می کند. ذخایر لیتیوم افغانستان می‌تواند تسلط چین بر فناوری‌های سبز را تسریع کند و شرکت‌های برقی این کشور مانند BYD را به خط مقدم بازارهای جهانی سوق دهد.

برای ایالات متحده، رها کردن افغانستان نه تنها یک شکست، بلکه یک اشتباه استراتژیک است. این خطر واگذاری کنترل یک کشور غنی از منابع به چین و ایجاد بی ثباتی و عواقب وخیم برای امنیت منطقه ای و جهانی است. در عوض، دولت جدید ایالات متحده ممکن است پتانسیل افغانستان را بشناسد و به دنبال بازگشت به افغانستان باشد.

لینک کوتاه: https://iraf.ir/?p=53160
اخبار مرتبط
0 0 رای ها
امتیاز مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
آخرین مطالب
پر بازدیدترین ها
0
دیدگاه های شما برای ما ارزشمند است، لطفا نظر دهید.x