به گزارش ایراف، موژو (مستعار) راننده کامیون در هوستون، در گفت‌وگو با گزارشگر هوستون لندینگ اعلام کرد هر روز با خواهرش زینب در افغانستان تماس می‌گیرد تا اطمینان حاصل کند که توسط حکومت طالبان دستگیر نشده است. زینب یکی از حدود 60,000 افغان است که آینده‌شان به دلیل اقدامات ترامپ به خطر افتاده است.
موژو که چهار سال به‌عنوان مترجم برای ارتش ایالات متحده در افغانستان خدمت کرده است، در 10 مرداد 1400، دو هفته قبل از سقوط دولت مورد حمایت آمریکا در کابل و بازگشت طالبان به قدرت، از افغانستان خارج شد، اما زینب در میان هرج و مرج نتوانست کشور را ترک کند و مجبور به مخفی شدن شد.
دونالد ترامپ ماه گذشته دستوری اجرایی صادر کرد که تمامی تلاش‌های آمریکا برای انتقال پناهجویان به این کشور را متوقف می‌کند. این دستور، برنامه‌های اسکان پناهجویان در هوستون را مختل کرده و جوی از ترس را در میان افرادی که به تازه‌واردان کمک می‌کنند، ایجاد کرده است. موژو که نیروی احتیاطی ارتش آمریکا است و با نام مستعار شناخته می‌شود، اظهار داشت که امیدوار است رئیس جمهور آمریکا نظر خود را تغییر دهد.
هوستون به عنوان محوریت جدید برای پناهجویان افغان، پذیرای حدود 8,000 نفر از 90,000 پناهجوی افغان است که از سال 2021 به ایالات متحده رفته‌اند.
شبکه‌ای از گروه‌های محلی به افغان‌های پناهجو کمک‌های متنوعی از جمله پول اجاره، کوپن غذا، کلاس‌های زبان انگلیسی و کمک به یافتن کار ارائه کرده‌اند. اما دولت ترامپ بودجه فدرال برای این گروه‌ها را متوقف کرده و کار اسکان پناهجویان را با ابهام مواجه کرده است.
سازمان خیریه کاتولیک آرچدیوسیس گلوستون-هوستون، یکی از گروه‌های اصلی کمک به پناهجویان افغان، اعلام کرد که مجبور به تعطیلی برنامه‌های اسکان پناهجویان و اخراج 120 کارمند خود شده است.
معاون رییس جمهور، جِی.دی. ونس و ایلان ماسک، مدیرعامل تسلا، نقش مهمی در بررسی دقیق بودجه‌های فدرال اختصاص‌یافته به برنامه‌های اسکان پناهجویان داشته‌اند. ونس و ماسک تأکید کرده‌اند که باید روشن شود آیا این گروه‌ها واقعاً نگران مسائل انسانی هستند یا به‌دنبال منافع مالی خود.
شاون وندیویر، بنیان‌گذار AfghanEvac، یک سازمان غیرانتفاعی که به پناهجویان افغان کمک می‌کند تا به زندگی در آمریکا تطبیق یابند، گفت که دولت ترامپ هیچ نشانه‌ای از برنامه‌ریزی برای کمک به افغان‌هایی که به ایالات متحده کمک کرده‌اند نشان نداده است.
با این وجود، موژو به خدمت در نیروی احتیاطی ارتش ایالات متحده ادامه می‌دهد و مراقبت از پسر شش‌ماهه‌اش، ریان را که در 24 مرداد 1402 – دقیقا دو سال پس از به قدرت رسیدن طالبان – به دنیا آمده، به‌عهده دارد. او امیدوار است که رئیس‌جمهور ترامپ پناهجویان را با یک قانون واحد نسنجد و هر فرد را به‌طور جداگانه ارزیابی کند.
