به گزارش ایراف، عبدالکبیر در واکنش به درخواست صدور حکم بازداشت رهبر و رئیس دادگاه عالی طالبان از سوی دادستان دادگاه لاهه، در مراسم دستاربندی طلبه‌های یک مدرسه دینی در خوست گفت که طالبان پیش از این روابط دیپلماتیک و سیاسی گسترده‌ای با کشورهای جهان نداشت و اگر علیه این گروه در شورای امنیت سازمان ملل تصمیمی گرفته می‌شد، از سوی اعضای شورا حمایت نمی‌شد.
اشاره تلویحی عبدالکبیر به قطعنامه ۱۳۶۸ شورای امنیت سازمان ملل است که در سال ۲۰۰۱ بعد از حملات ۱۱ سپتامبر به ائتلاف بین‌المللی به رهبری ایالات متحده اجازه داد به بهانه مبارزه با تروریسم، به افغانستان حمله کند.
او خاطرنشان کرد که در آن زمان، اعضای شورای امنیت به‌طور قاطع ۱۵ رای مثبت به این قطعنامه دادند و هیچ‌کدام رای مخالف یا ممتنع نداشتند.
این مقام طالبان، افزود حالا قضیه فرق می‌کند و کشورهایی هستند که از طالبان دفاع می‌کنند. او همچنین اضافه کرد، اکنون روابط سیاسی طالبان به‌حدی گسترش یافته که در شورای امنیت سازمان ملل کشورهایی وجود دارند که می‌توانند تصمیم‌های مخالف این گروه را وتو کنند.
این مقام طالبان، به‌طور مشخص از روسیه و چین نام برد که برخلاف قانون امر به معروف و نهی از منکر طالبان رای ندادند و این قانون را “موضوع داخلی افغانستان” دانستند.
این در حالی است که دادگاه کیفری بین‌المللی درخواست بازداشت رهبر و رئیس دادگاه عالی طالبان را ارائه کرده‌است.
با این حال، این مقام طالبان در حالی است حامیان بین‌المللی سخن می‌گوید که حکومت طالبان در سه سال گذشته نتوانسته مشروعیت بین‌المللی کسب کند و تاکنون هیچ کشوری حاضر نشده طالبان را به رسمیت بشناسد.
