به گزارش ایراف، غلام حیدر ۱۰۳ ساله، با کمر خمیده و دستان لرزان، بیش از ۹۰ سال عمرش را با تار و سوزن دوخت پوست حیوانات سپری کرده است. او که عمرش را به پای صنعت پوستین‌دوزی گذاشته، با وجود کهولت سن، سوزن نوک‌تیز را به دست می‌گیرد و سعی می‌کند که تکه‌های پوست را بهم پیوند دهد تا چراغ صنعت پوستین‌دوزی در هرات خاموش نشود.
غلام حیدر تنها پوستین دوز هرات، خاطرات‌اش را به یاد می‌آورد که در گذشته با فرارسیدن فصل زمستان، بازار صنعت پوستین‌دوزی گرم می‌شد و کسبه‌کاران این صنعت در تلاش دوخت‌و‌دوز لباس و کلاه‌های چرمی بودند، اما حالا بازار این حرفه، سرد و خاموش است.
وی می‌گوید، عدم تمایل مردم به خرید لباس‌های چرمی سنتی و از سوی دیگر عدم صادارات کالا به خارج از کشور باعث رکود این صنعت شده است.
او از مسئولان حکومت محلی طالبان در هرات، می‌خواهد تا این صنعت کهن را از نابودی نجات دهند.
از سوی دیگر، مسئولان ریاست اطلاعات و فرهنگ طالبان در هرات، صنعت چرم‌دوزی را یکی از قدیمی‌ترین صنعت‌ها در این ولایت عنوان کرده و از تلاش‌های‌شان برای حمایت از شاغلان این صنعت سخن می‌گویند.
حمیدالله غیاثی، آمر فرهنگ و هنر این اداره، می‌گوید در تلاش است در حد توان به داد وضعیت این شغل برسد.
گفتنی است که در گذشته چرخه اقتصادی ده‌ها خانواده در هرات از طریق صنعت پوستین‌دوزی می‌چرخید، اما اکنون تنها یک مرد کهن‌سال با تعداد انگشت‌شماری از شاگردانش در این ولایت در این صنعت با سابقه، مشغول به کار است.
