به گزارش ایراف، کمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد بر این نکته تاکید کرده که یک کشور عضو نمی‌تواند با واگذاری مسئولیت های خود به کشوری دیگر از وظایف حقوق بشری خود فرار کند.
در گزارش کمیته سازمان ملل متحد آمده است که استرالیا در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ یادداشت‌های تفاهمی با نائورو امضاء کرده بود که به استرالیا امکان انتقال پناهجویان را برای پردازش، به این کشور جزیره‌ای اقیانوس آرام می داد.
این کمیته همچنین گفته است پناهجویانی که در مرکز پردازش منطقه‌ای در نائورو در بازداشت طولانی‌مدت به سر میبرند؛ اتباع افغانستان، عراق، ایران ، پاکستان، سریلانکا و میانمار هستند.
کمیته حقوق بشر ملل متحد در اطهاراتی خاطر نشان ساخت؛ زمانی که یک کشور کنترل مؤثر بر یک منطقه را اعمال می‌کند، تعهدات آن کشور تحت قوانین بین‌المللی همچنان معتبر است.
گفته می شود در یکی از این پرونده ها، ۲۴ کودک مهاجر بدون همراه از کشورهای عراق، ایران، افغانستان، پاکستان، سریلانکا و میانمار در حین فرار از آزار و شکنجه در کشورهای خود و در مسیر استرالیا، توسط حکومت این کشور در دریا متوقف شده اند.
این کودکان بین سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ به جزیره کریسمس، یک سرزمین استرالیایی در اقیانوس هند منتقل شده و در بازداشتگاه مهاجرت اجباری بین ۲ تا ۱۲ ماه قرار گرفتند.
آنها سپس در سال ۲۰۱۴ به نائورو منتقل شده و در مرکز پردازش منطقه‌ای با شرایطی که شامل کمبود آب و امکانات بهداشتی، دما و رطوبت بالا و خدمات بهداشتی ناکافی بود، نگهداری شدند.
طبق این گزارشات کمیته ملل متحد همه آنها، به جز یک نفر در سپتامبر ۲۰۱۴ وضعیت پناهندگی دریافت کردند، اما همچنان در نائورو تحت بازداشت قرار دارند.
