به گزارش ایراف پس از نشستی که بین مقامات ارشد وزارت خارجه دو کشور برگزار شد، طالبان هند را یک “شریک مهم منطقه ای و اقتصادی” نامید.
وزارت امور خارجه افغانستان در بیانیه‌ای اعلام کرده است که آنها در مورد گسترش روابط و تقویت تجارت از طریق بندر چابهار در ایران با هندی ها برای دور زدن بنادر کراچی و گوادر گفتگو کرده اند.
اردیبهشت امسال بود که قرار داد توسعه بند چابهار بین هند وایران به امضا رسید . سارباناندا سونوال وزیر بنادر، کشتیرانی و آبراهه‌های جمهوری هند، در آئین امضای قرارداد تجهیز و بهره‌برداری از پایانه‌های کانتینری و کالای عمومی بندر شهید بهشتی چابهار با جمهوری هند، با ابراز خوشحالی از سفر به ایران گفت: امروز ما یک اقدام و تصمیم تاریخی را با توجه به روابط دیرینه به انجام می‌رسانیم و یک قرارداد بلند مدت در پی توافق‌های پیشین بین دو کشور امضا خواهد شد که نشان دهنده اعتماد بین دو کشور و گسترش همکاری‌ها است.
این مسئول هندی در ادامه تاکید کرد: ایران و هند شاهد امضای یک قرارداد بلند مدت برای تجهیز بندر شهید بهشتی خواهند بود و باور داریم که این قرارداد می‌تواند زمینه‌های توسعه را برای دو کشور فراهم کند.
سونوال گفت: بر اساس اراده مشترک دو کشور قصد داریم بندر چابهار را به یکی از کانون‌های ارتباط در منطقه تبدیل کنیم؛ نقطه‌ای که می‌تواند ارتباط هند با کشورهای آسیای مرکزی و افغانستان را رونق دهد.
چرا چابهار برای هند و افغانستان مهم است؟
بندر چابهار در ابتدای منطقه مکران در ساحل شمالی دریای عمان و در امتداد تنگه هرمز قرار گرفته است و ایران را به آب‌های بین‌المللی وصل می‌کند و باعث افزایش تجارت خارجی کشور می‌شود.
این منطقه به رغم داشتن موقعیتی استراتژیک برای ایفای نقش مهم در پروژه های ترانزیتی، تاکنون شاهد حضور موثر شرکت‌های دولتی و خصوصی خارجی در بخش زیرساختارهای ارتباطی نبوده است.
توسعه بندر چابهار ایران برای توسعه تجارت بین‌المللی ایران حیاتی است. این بندر پتانسیل بالایی به عنوان مرکز ترانزیت و تجارت دارد.
ایران و هند قرارداد ۱۰ ساله‌ای را برای تجهیز و بهره‌برداری از بندر شهید بهشتی چابهار امضا کردند. این بندر برای هند اهمیت استراتژیک زیادی دارد. این بندر نه تنها به هند امکان دسترسی به افغانستان و مناطق دیگری از آسیا و قفقاز را می‌بخشد، بلکه به عنوان نقطه اتصال به اروپا نیز مورد توجه است.
بندرهای چابهار و گوادر پاکستان، هر دو به اقیانوس هند متصل هستند و می‌توانند به تجارت کشورهای آسیای میانه کمک کنند، که این باعث رقابت بین چین و هند شده است.
با وجود اهمیت بنیادین اقتصادی این دو بندر، تفاوت‌های بزرگی در توسعه آنها وجود دارد. چین به میزان قابل توجهی برای توسعه گوادر سرمایه‌گذاری کرده است.
چین متعهد به سرمایه‌گذاری ۶۲ میلیارد دلاری در گوادر است و تاکنون ۱۴ میلیارد دلار از این مبلغ را سرمایه‌گذاری کرده است. همچنین، تفاوت‌های زیادی در ظرفیت پیش‌بینی‌شده این دو بندر وجود دارد، ظرفیت سالانه بارگیری بار گوادر ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تن است.
هند و پاکستان دنبال جایگزین کردن گوادر و کراچی
شاید یکی از مهمترین مسائلی که هند و پاکستان علاقه دارند هرچه سریعتر چابهار تکمیل شود اختلافات سیاسی است که با پاکستان دارند گرچه گوادر با مشارکت چینی ها به یک بندر بزرگ تبدلیل شده است و مسیرهای ریلی هم برای آن مهیا است اما مسائیل سیاسی موجب شده است تا هند و افغانستان به دنبال بندر جایگزینی باشند تا کالاهای خود را به اروپا و آسیای میانه صادر کنند.
برای همین بندر چابهار برای هند و افغانستان برای دور زدن بندر کراچی پاکستان، یک مسیر مهم به امطرح می شود.
هدف اصلی هند از طریق سرمایه گذاری در چابهار، تقویت ارتباطات منطقه ای و مسیرهای تجاری، به ویژه با کشورهای محصور در خشکی مانند افغانستان و کشورهای آسیای مرکزی است، در نتیجه هند می‌خواهد وابستگی به مسیرهای تجاری موجود را کاهش داده و با طرح کمربند و جاده چین مقابله کند.
همکاری ایران با هند در توسعه بندر چابهار به عنوان یک هاب ترانزیتی تحت کریدور حمل‌ونقل بین‌المللی، کریدور شمال-جنوب نشان‌دهنده علاقه ایران به استفاده از سرمایه‌گذاری خارجی برای ارتقای ارتباط و مسیرهای تجاری، به‌ویژه با کشورهای آسیای مرکزی و افغانستان است.
چابهار به عنوان مرکز ترانزیتی مهمی برای تجارت با افغانستان و کشورهای آسیای مرکزی عمل می‌کند و فرصت‌های سرمایه‌گذاری و رشد اقتصادی را برای ایران افزایش می‌دهد. این بندر همچنین می‌تواند نفوذ استراتژیک ایران را در منطقه اقیانوس هند تقویت کرده و موقعیت ژئوپلیتیکی آن را بهبود بخشد.
