به گزارش ایراف، کتیبهنویسان مسجد جامع بزرگ هرات با نگرانی از رکود این هنر با قدمت میگویند: در حال حاضر تنها دو بازمانده نسل هنرمندان نگارگری در گوشهای از این مسجد جامع تاریخی مشغول کار اند.
علیمحمد صبوری، کتبهنویس روی کاشی از حکومت محلی طالبان در هرات، میخواهد تا به منظور جلوگیری از فراموش شدن این هنر، در زمینه احیا و گسترش آن توجه جدی کند.
از سوی دیگر، مسئولان ریاست اطلاعات و فرهنگ طالبان در هرات، از تلاشها برای رسیدگی به این چالش سخن میگویند.
آنان میافزایند، در هرات و افغانستان، اماکن و آثار تاریخی زیادی وجود دارند که با هنر کتیبهنویسی مزین شدهاند، بر همین اساس این اداره تلاش میکند که با آموزش هنر کتیبهنویسی به جوانان، افزون بر حفظ میراث باقیمانده، از هنرمندان نیز حمایت کند.
کتیبهنویسان در مسجد جامع ولایت هرات در حالی نگران رکود این هنر و کمبود هنرمند اند که به گفته مسئولان اطلاعات و فرهنگ طالبان در هرات بیش از ۴۰ درصد کاشیهای این مسجد تاریخی را نوع کاشیهای کتیبهنویسیشده تشکیل میدهد.
مسجد جامع شهر هرات پنجمین مسجد جامع بزرگ در جهان است که به نام “مسجد آبی” شهرت فراوانی داشته و این بنای با ارزش بیش از ۱۴۰۰ سال قدمت دارد.
این مسجد، در سال ۲۹ خورشیدی، بعد از گرایش مردم هرات به دین اسلام، به مسجد مسلمانان تبدیل شد.
برای کسی که ساکن هرات نیست مسجد جامع هرات بر علاوه کشش مذهبی جاذبههای دیگری نیز دارد.
هر کسی که برای بار نخست این بنای عظیم دینی-تاریخی را میبیند، مبهوت عظمت و معماری این مسجد خواهد شد. نقش و نگارهای پررنگ، کاشیهای معرق ۷ رنگ، ایوانها و گلدستههای کاشی کاری شده حتی در نگاه شهروند هراتی نیز جالب و جذاب است.
این مسجد، قبل از اسلام نیز در قالب یک معبد در همین مکان وجود داشته است.