چرا تی تی پی پس از ده سال قوی تر از همیشه است؟

به گزارش ایراف، به گفته این یادداشت حمله تروریستی 2014 یکی از تاریک ترین فصول در مبارزه پاکستان با تروریسم را رقم زد و این دولت را وادار کرد تا متعهد شود که به طور کامل تروریسم را از بین ببرد. اما پس از ده سال پس از آن حادثه این گروه همچنان به حملات تروریستی در سراسر پاکستان ادامه می دهد. در این حملات بیشتر نیروهای امنیتی مورد هدف قرار گرفته است که به نظر می رسد هیچ کاهشی در روند این حملات دیده نمی شود.

در بخش دیگری از این یادداشت آمده است که در سال 2024 پاکستان شاهد بالاترین تعداد حملات تروریستی از سال 2014 بوده است. در این سال بیش از 450 حادثه گزارش شده که جان 475 پرسنل امنیتی را گرفته است.

در ادامه آمده است افزایش خشونت ها پرسش های مبرمی را ایجاد می کند: آیا پاکستان در نبرد علیه تروریسم شکست میخورد؟باید گفت آمارها حاکی از روند نگران کننده ای است. در طول پنج سال گذشته، خشونت افراط گرایان ازجمله قتل های هدفمند، بمب گذاری های انتحاری و حمله به تاسیسات امنیتی به طور قابل توجهی افزایش یافته است.

مناطق قبیله ای سابق مانند باجور، وزیرستان شمالی و وزیرستان جنوبی همچنان کانون این ترورها هستند اما دامنه فعالیت به مناطق مجاور نیز گسترش یافته است.

این رسانه پاکستانی نیز نوشته است داده ها نشان می دهد که از سال 2020 تا نوامبر 2024 پاکستان بیش از 2400 حمله ستیزه جویان را متحمل شده است که بیشتر این حملات در خیبرپختونخوا رخ داده است.

براساس آمارها موسسه مطالعات درگیری و امنیتی پاکستان ین حملات جان 1627 پرسنل امنیتی را گرفته است و نگرانی های جدی درمورد استراتژی مبارزه با تروریسم این کشور ایجاد کرد.

تنها در سال 2024 تعداد حملات شبه نظامیان به 856 نفر رسیده است که در این میان 476 پرسنل امنیتی کشته شده اند که نشان دهنده حملات فزاینده تحریک طالبان پاکستان است.

عملیات امنیتی: پیشرفت یا تبلیغ؟

این مقاله در بخشی دیگری از این تحلیل آورده است که علیرغم ادعای موفقیت در عملیات ضد تروریستی در خیبر پختونخوا و بلوچستان، تحریک طالبان پاکستان به گسترش فعالیت های خود ادامه می دهد. به طرز نگران کننده ای، حضور این گروه اکنون در مرکز خیبر پختونخوا مشهود است. به پیچیدگی آن، ظهور یک پیوند خطرناک بین خشونت فرقه ای و ستیزه جویی است. درگیری‌های فرقه‌ای اخیر در کرم، با تلفات متعدد و بسته شدن جاده‌ها، وضعیت را تشدید کرده است، در حالی که دولت در تلاش برای بازگرداندن آرامش است.

سقوط از افغانستان

این مقاله همچنین مدعی شده است که ظهور مجدد تی تی پی را می توان به عوامل خارجی ازجمله افغانستان نسبت داد. در این مقاله آمده است که تجدید حیات تی تی پی را می توان تا حدی به عوامل خارجی نسبت داد. این مقاله همچنین مدعی شده است که بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان پناهگاه امنی برای این گروه فراهم کرده است. حکومت سرپرست طالبان نه تنها به تحریک طالبان پاکستان، بلکه سایر گروه های ستیزه جوی که پاکستان را تهدید می کنند، پناهگاه داده است. که این امر نشان دهنده تشدید کننده موضوع فقدان یک استراتژی منسجم و یکپارچه ضد تروریسم است که به این گروه ها اجازه می دهد از خطوط گسل داخلی و منطقه ای بهره برداری کنند.

استراتژی شکست‌خورده در مذاکرات

در بخش دیگری از این مقاله به انتقاد استراتژی سیاست های پاکستان پرداخته است. به طوری که آمده است که ییکی از مهم ترین اشتباهات پاکستان تصمیم سال 2021 برای شرکت در گفتگوهای صلح با تحریک طالبان پاکستان تحت تأثیر طالبان افغانستان بود. تحت این رویکرد نادرست، هزاران عامل تحریک طالبان پاکستان، از جمله جنایتکاران سرسخت، اجازه یافتند که دوباره وارد پاکستان شوند. این روند که توسط مقامات اطلاعاتی وقت تحت رهبری ژنرال فیض حمید رهبری می شد، به طرز شگفت انگیزی نتیجه معکوس داشت. در حالی که رهبری تحریک طالبان پاکستان در افغانستان باقی مانده بود، عوامل آزاد شده حملات خود را در خاک پاکستان از سر گرفتند. در اواخر سال 2022، این گروه به طور یکجانبه به آتش بس پایان داد و خصومت ها را دوباره شعله ور کرد.

بی ثباتی سیاسی: مانعی برای مقابله با تروریسم

به گفته این یادداشت بی ثباتی سیاسی باعث آن شده است که تلاش ها برای مبارزه با تروریسم را ناکام کرده است. نویسنده آورده است که بی ثباتی سیاسی مداوم در این کشور تلاش ها برای مقابله با تروریسم را با مشکل مواجه کرده است. دولت فدرال و اداره استانی سابق تحت رهبری حزب تحریک انصاف در خیبر پختونخوا با هم اختلاف داشته اند و باعث تضعیف اجرای قانون شده است. در همین حال، در بلوچستان، ماهیت تهدید متفاوت است و گروه‌های جدایی‌طلب پرسنل امنیتی و زیرساخت‌ها را هدف قرار می‌دهند. گزارش‌ها در مورد ارتباط احتمالی بین تحریک طالبان پاکستان و شورشیان بلوچ لایه دیگری از پیچیدگی را به وضعیت وخیم‌تر اضافه کرده است.

حمله به شهروندان چینی

حملات هدفمند به اتباع چینی درگیر در کریدور اقتصادی چین و پاکستان (CPEC) به مصائب پاکستان اضافه شده است. مقاله افزوده است که این گروه ها از آسیب پذیری های پاکستان سوء استفاده می کنند.

راه رو به جلو

در نهایت این مقاله توصیه می کند که تشدید تهدید مستلزم بازنگری همه جانبه در سیاست ضد تروریسم پاکستان است. عملیات تکه تکه برای مقابله با چالش ریشه دار و چندوجهی ناشی از ستیزه جویی کافی نیست. بدون ثبات سیاسی و یک استراتژی ملی واحد، تهدید فزاینده تروریسم کنترل نشده باقی خواهد ماند. پاکستان باید فوراً برنامه ریزی بلندمدت، اصلاحات نهادی و همکاری های منطقه ای را برای تضمین آینده خود در اولویت قرار دهد.

این سوال نگران کننده باقی می ماند: آیا ما برای جلوگیری از چنین فاجعه دیگری مجهز هستیم، یا اینکه اختلافات سیاسی و شکست های سیاست همچنان پاکستان را در معرض تهدیدات فزاینده قرار خواهد داد؟