به گزارش ایراف، مردم گلگت بلتستان هر سال در شب 21 دسامبر (شب یلدا) جشن خاصی به نام «مه فنگ» را جشن می گیرند.
در زبان بلتی «مه» به معنای آتش و «فنگ» به معنای پرتاب کردن، یعنی بازی با آتش است.
در جشن مه فنگ، با فرود آمدن تاریکی در شب، مردم با گلوله های آتشین یا مشعل از خانه های خود بیرون می آیند و دسته دسته آواز می خوانند و از تپه یا بلندی ها بالا می روند.
در آنجا،روشن کردن یک آتش بزرگ جمعی و نشستن در یک دایره، خواندن آهنگ های باستانی و رقصیدن بخش مهمی از این جشن است.
این رقص در زبان محلی به «مه هژس» به معنای رقص آتش معروف است. جشنواره «مه فنگ» ریشه در فرهنگ بودایی تبتی دارد و شامل آتش بازی، موسیقی و رقص است.
در بلتستان، اعتقاد بر این است که وقتی مردم خانه های خود را با آتش ترک می کنند، تمام شیاطین خانه با آتش خارج می شوند.
مردم دعا می کنند که آینده برای آنها خوب باشد، آب فراوان باشد و محصول خوب شود، بعد از این همه دعا، آتش از بلندی به پایین پرتاب می شود.
در زمان های قدیم، مه فنگ سه هفته قبل و سه هفته بعد از 21 دسامبر جشن گرفته می شد، اما امروزه مردم بلتی آن را فقط در 21 دسامبر جشن می گیرند.
در منطقه چترال نیز مردان آیین حمام زمستانی را به جا می‌آورند و در حالی که تکه نانی را در دست گرفته اند روی سرشان آب می‌ریزند.
این حمام باید ایستاده انجام شود و از صبح تا بعد از ظهر آخرین روز از پاییز ادامه خواهد داشت.
زنان و دختران هم مراسم سنتی حمام را به جا می‌آورند و بعد از این تطهیر، مراسم آتش‌افروزی، جشن و پایکوبی و خوردن غذایی که از شکمبه بز تهیه شده، آغاز می‌شود.
در دیگر مناطق پاکستان نیز اکثر مردم شب یلدا را به دعا و نیایش می پردازند و بزرگان و اقوام در اتاقی گرد هم آمده و به خواندن قصه مشغول می شوند.
