به گزارش ایراف، این کنشگر رسانهای سرشناس طالبان در پستی در شبکه اجتماعی ایکس، به بررسی عوامل داخلی و خارجی بی ثباتی سیاسی پرداخته و تاکید کرده است که برای مخالفان سیاسی و محرومیت برخی اقوام یا مناطق از قدرت، باید راه حل سیاسی ارائه شود، در غیر آن، این امر، زمینهساز سوء استفاده مخالفان قومی برای تخریب نظام میشود.
سید اکبرآقا نوشته است: به رغم ناامنیهای جنایی که در هر کشوری وجود دارد، در هر کشور افرادی مخالف و نیازمند دفاع اصلاحی نیز وجود دارند. ناامنی سیاسی که ابعاد آن یا داخلی است یا خارجی، یک مشکل جدی و دردسر برای یک نظام به شمار میرود.
به باور این کارشناس رسانهای طالبان، عواملی که موجب این مشکلات میشود، میتواند متعدد باشد. در بعد داخلی، یکی از عوامل این است که برخی از مناطق یا اقوام از دایره قدرت محروم شوند که در نتیجه این امر، زمینههایی برای تخریب نظام توسط همان رهبران قومی فراهم میآید که از این راه منافع خود و دیگران را تأمین کردهاند.
او برای جلوگیری از تخریب نظام توسط رهبران اقوام ناراضی و محروم از قدرت، راه حل سیاسی پیشنهاد کرده و نوشته است: «در برابر این افراد، صالحان همان قوم و منطقه باید در قدرت سهیم شوند. به این ترتیب، از یک سو منطقه و قوم مورد نظر، نمایندگی صالحی در نظام پیدا میکنند و از سوی دیگر، راه افرادی که به نام قوم و منطقه به منافع خود میپردازند و از بیرون توسط دشمنان خارجی حمایت میشوند، بسته میشود.»
از نظر این فعال رسانهای طالبان، بیثباتی سیاسی، عوامل خارجی نیز دارد که «تعامل با جهان و کشورهای منطقه از جمله مسائلی است که منافع بیشتری برای کشور و نظام داشته و آسیبهای کمتری به دنبال خواهد داشت، و در نهایت، ضامن ثبات و پایداری نظام است».
این در حالی است که با گذشت بیش از سه سال از حاکمیت طالبان، علیرغم درخواستهای مکرر جریانهای سیاسی و قومی داخلی و نیز جامعه جهانی و سازمانهای بینالمللی، یک ساختار سیاسی فراگیر با مشارکت معنیدار و عادلانه تمام اقوام و اقلیتهای افغانستان، ایجاد نشده و دولت «موقت» طالبان که عمدتا از رهبران غالبا پشتونتبار این گروه تشکیل شده، به کار خود ادامه میدهد؛ دولتی که از سوی هیچ کشوری به رسمیت شناخته نمیشود.
طالبان اما میگویند که حکومت آنها فراگیر است و نمایندگان تمام جریانهای قومی در آن سهم و نقش دارند و به زودی از سوی جامعه جهانی به رسمیت شناخته خواهد شد.