به گزارش ایراف به نقل از پاکستان دیلی، آصف خان درانی نماینده ویژه سابق پاکستان در امور افغانستان روز چهارشنبه گفت که انتظارات پاکستان از حاکمیت صلح طالبان در امتداد مرز پاکستان و افغانستان و ثبات در منطقه بر باد رفته است.
درانی در سمیناری در موسسه مطالعات استراتژیک اسلام آباد (ISSI) در مورد صلح و امنیت پایدار در افغانستان پس از طالبان خاطرنشان کرد: از زمان ورود طالبان، حملات تحریک طالبان پاکستان در امتداد مرز پاکستان با افغانستان هفتاد درصد افزایش یافته است.
او همچنین مدعی شد شد که بسیاری از اتباع افغان در تشکیلات تحریک طالبان پاکستان که به مناطق مرزی پاکستان حمله می کنند، پیدا شده‌اند.
درانی در ادامه صحبت‌هایش در مورد تحریک طالبان پاکستان و طالبان گفت که مقامات طالبان حضور تحریک طالبان پاکستان را تکذیب کرده و به پاکستان توصیه کرده‌اند که با تحریک طالبان پاکستان وارد گفت‌وگو شود.
جالب اینجا است که آنها پیشنهاد کرده‌اند که میان تحریک طالبان پاکستان و دولت پاکستان میانجیگری کنند.
با این حال، می‌توان این تناقض را در گفتار و کردار طالبان افغانستان مشاهده کرد که در حالی که آنها حضور تحریک طالبان پاکستان را در خاک افغانستان انکار می‌کنند، پیشنهاد میانجیگری بین تحریک طالبان پاکستان و جمهوری خواهان را می‌دهند.
این سئوال مطرح می‌شود که اگر رهبری و کادرهای تحریک طالبان پاکستان در افغانستان نباشند، چگونه می‌توانند میانجیگری کنند.
او در ادامه افزود: اینکه چگونه تحریک طالبان پاکستان و سایر سازمان‌های تروریستی امور مالی خود را مدیریت می‌کنند، سئوال مهم دیگری است.
نماینده سابق پاکستان در این رابطه هند را متهم کرد.
درانی تصریح کرد که حمایت مالی هند از این سازمان‌های تروریستی همچنان ادامه دارد تا پاکستان را تحت فشار نگه دارد.
او در همین رابطه هشدار داد به نفع هند است که از خاک افغانستان به عنوان جبهه دوم علیه پاکستان استفاده نکند چراکه ممکن است به خود هند آسیب برساند.
او گفت اگرچه افغانستان با عقب نشینی ایالات متحده از رادار خارج شده است، اما ادامه فعالیت‌های داعش و تی تی پی از افغانستان یک تهدید بزرگ برای همسایگان نزدیک و فراتر از آن است.
درانی اما گفت که انزوای افغانستان ممکن است، گزینه خوبی نباشد.
او در این رابطه خاطرنشان کرد اگر طالبان منزوی بماند، همانطور که در دور اول اتفاق افتاد.
خطر این است که سازمان‌های تروریستی ممکن است فعالیت‌های خود را افزایش دهند و یک غافلگیری از نوع 11 سپتامبر را دوباره به نمایش بگذارند. بنابراین، رها کردن افغانستان به حال خود یک گزینه خطرناک برای جهان خواهد بود.»
او گفت که علیرغم ملاحظات بین‌المللی در مورد رفتار طالبان، جهان باید با رژیم تئوکراتیک برای کاهش مشکلات فقر که 97 درصد جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد، برخورد کند.
هر گونه اقدام تنبیهی علیه رژیم تنها باعث تشدید وضعیت اسف‌بار جمعیت عظیم می‌شود که بیشتر بر زنان و کودکان تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه مردم را مجبور به ترک کشورشان می‌کند. بنابراین، انزوای رژیم طالبان به دلایل مختلف برای افغانستان و جهان فال خوبی ندارد.
او گفت که سازمان های تروریستی حتی قبل از خروج نیروهای آمریکایی، ناتو در کشور حضور داشته‌اند.
پس از عقب نشینی، آن سازمان‌های تروریستی، به ویژه داعش تی تی پی و ده‌ها گروه دیگر جای پای خود را در کشور عمیق‌تر کرده‌اند.
وی در نهایت از اتخاذ رویکرد منطقه‌ای برای پرداختن به چالش افغانستان حمایت کرد و خواستار آغاز گفت‌وگو با دولت موقت افغانستان در مورد همکاری‌های ضد تروریسم با متقاعد کردن مقامات طالبان شد که باید از حالت انکار خارج شده و اقدامات مؤثری را برای شناسایی انجام دهند و سازمان‌های تروریستی را که در افغانستان پناه گرفته‌اند خنثی کنند.
