به گزارش ایراف، امروز خبری در رسانه ها منتشر شد مبنی بر این که مقامات طالبان و جمهوری آذربایجان که در یک ماه گذشته، چندین بار با یکدیگر دیدار و گفتگو داشتهاند، سرانجام بر ایجاد کریدور لاجورد به توافق رسیدهاند.
فروردین سال 99 بود که رئیس جمهور ترکیه موافقتنامه تاسیس راه لاجورد (کریدور لاپیس – لازولی) که افغانستان را از طریق ترکمنستان، جمهوری آذربایجان و گرجستان به دریای سیاه و در نهایت از مسیر ترکیه به دریای مدیترانه و اروپا متصل میکند به تصویب رساند.
در حالی که مسیر ایران همچنان کوتاهترین راه برای اتصال افغانستان و آسیای مرکزی به اروپا است.
موافقتنامه راه لاجورد که با عنوان “موافقتنامه همکاری ترانزیت و حملونقل” شناخته میشود. ۲۴ آبان ۱۳۹۶ در عشقآباد ترکمنستان در سطح وزیران کشورهای عضو به امضای کشورهای افغانستان، ترکمنستان، جمهوری آذربایجان، گرجستان و ترکیه رسیده بود، چرا که برخی کشورهای ساحلی خزر پیشتر نیز به فکر راهاندازی پروژههای بزرگ بینالمللی از جمله کریدور (راهرو) حملونقلی «لاپیس لازولی» در مسیر کشورهای افغانستان، ترکمنستان، جمهوری آذربایجان، گرجستان و ترکیه بودند.
براساس این پروژه، شهر تورغندی در استان هرات افغانستان با خطوط راهآهن و بزرگراهها به عشقآباد پایتخت ترکمنستان و سپس بندر ترکمنباشی متصل خواهد شد. این کریدور بعد از آن تا باکو، تفلیس و آنکارا و سپس استانبول ترکیه ادامه مییابد.
طبق طراحیهای اولیه، قرار بر آن بود مسیر مذکور با عبور از ایران، افغانستان را به اروپا متصل کند؛ چرا که عبور از ایران به لحاظ بُعد مسافت و هزینههای حمل و نقل منفعت بیشتری برای کابل داشت اما به یکباره تصمیم اعضا تغییر کرد.
تلاش برخی از اعضا برای دور زدن ایران به این دلیل است که ظاهرا بندر چابهار برای انتقال کالا شرایط مناسب را پیدا کرده است و به همین دلیل سعی میکنند ایران را از این کریدور دور کنند.
با این حال اینکه به چه دلایلی افغانستان راه سختتر را برای رسیدن به اروپا انتخاب کرده، شاید سخت نباشد. چون غربیها نیز به شدت از افتتاح این طرح ابراز خوشنودی کرده و میکنند در حقیقت به همین دلیل راه لاجورد، راهی برای انزوای ایران در منطقه است.
ایران نیازی به مسیر لاجورد ندارد، زیرا کشور ایران هم از راه دریا به آبهای آزاد دسترسی دارد و هم از راه خشکی به راحتی می تواند به کشورهای دیگر متصل شود و به طور کلی ایران یک کشور بری و بحری است و هیچ مشکلی در زمینه ارتباطات ندارد.
به همین دلیل برخی تحلیلگران معتقدند که در این میان، این افغانستان است که با محدودیت زیادی برای ارتباطات برقرار کردن رور به رو است و شاید ایران هم از طریق راه لاجورد می تواند به امتیازات سیاسی خاصی دست یابد.