به گزارش ایراف، با نزدیک شدن به روز جهانی کودک در ۲۰ نوامبر، اهمیت موضوع کودکان در افغانستان و وضعیت زندگی آنان بسیار مورد توجه قرار می گیرد.
با وجود توقف درگیری در افغانستان، فقر شدید و اقتصاد ویران این کشور تعداد بی شماری از کودکان ناچارند سخت کار کنند، مدرسه را ترک کنند تا از خانواده هایشان حمایت کنند.
در کشورهای جنگ زده اکثر بار تأمین غذا برای خانواده بر دوش فرزندان است ولو آنها ۱۰ سال یا کمتر داشته باشند. اکثر این کودکان در کنار خیابان ها به دستفروشی مشغولند.
بر اساس آمار سازمان ملل متحد 98 درصد جمعیت افغانستان زیر خط فقر هستند و بر اساس گزارش ماه ژوئن دفتر سازمان ملل برای هماهنگی امور بشردوستانه (اوچا) ، ۱۹ درصد از کودکان در افغانستان به کار مشغول هستند.
بر اساس قانون اساسی و قانون کار پیشین افغانستان، کار کودکان در این کشور ممنوع است.
کارشناسان می‌گویند که حکومت پیشین افغانستان به سازمان بین‌المللی کار متعهد شده بود تا سال 2025 کار شاقه کودکان و تا سال 2030 کار کودکان را به طور کامل حذف کند.
اما پس از تحولات سه سال اخیر، همه قوانین از جمله قانون اساسی، قانون کار و برنامه‌های منع کار کودکان و برنامه توسعه ملی که افغانستان به آن متعهد بود، توسط طالبان به حالت تعلیق درآمد یا متوقف شد.
کودکان کار در افغانستان از تحصیل محرومند و این وضعیت بر رشد جسمی و ذهنی آنها تاثیر منفی میگذارد همچنین این کودکان در معرض انواع آسیب های جسمی و روحی و حتی آزار و اذیت جنسی و استثمار قرار دارند.
به نظر می‌رسد، رویای رسیدن به یک زندگی آرام و بدون نگرانی هنوز برای کودکان افغانستان بسیار دوردست به نظر می‌رسد در جایی که کودکان از سوتغذیه و فقر رنج می برند و دخترانش نیز از آموزش منع شده‌اند.
