به گزارش ایراف، علی رغم پیشرفت‌های روز افزون سیستم‌های آموزشی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، سیستم آموزشی افغانستان پس از روی کار آمدن طالبان با بحران های بزرگی دست و پنجه نرم می‌کند.
سیستم آموزشی که برای دختران تنها تا سن ۱۲ سالگی حق تحصیل قائل است و دانشگاه‌ها را به روی آنان بسته آینده هولناکی در پیش دارد زیرا دختران و زنان نیمی از پیکره جوامع را تشکیل می‌دهند و تحصیل و آموزش آنان حتی بیش از پسران و مردان برای شکل دهی جامعه اهمیت دارد.
اخیرا نیز گروه طالبان کتاب‌های درسی تا سال ششم را به اصطلاح اصلاح کرده و دروس مربوط به تعلیمات مدنی و … را حذف و دروس دینی را افزوده اند.
طالبان به جای مدرن سازی و بالا بردن کیفیت آموزش در مدارس، تنها تاکید بر تدریس مباحث مذهبی می کنند. آنان مدارس دینی را در سراسر افغانستان گسترش داده اند تا ایدئولوژی خود را در اذهان کودکان و نوجوانان بگنجانند.
دین با خوانش خاص این گروه عموما مفاهیم مدرن و آموزش های عصر جدید را زیر سوال برده به تقویت خشونت و تفرقه در میان گروه‌های مختلف قومی و مذهبی در افغانستان دامن می زند.
در مدارس افغانستان امكانات ورزشي، كتابخانه، آزمايشگاه و ديگر امكانات آموزشی وجود ندارد. تعداد معلمان بسیار کاهش یافته و دستمزد پایینی دارند که کفاف زندگیشان را نمی دهد.
بحران آموزش در افغانستان به وضوح قابل مشاهده است و در صورت عدم رسیدگی به چالش ها و معضلات بخش آموزش، کشور تا چند دهه آینده رنگ آرامش و رفاه حداقلی را نخواهد دید.
