به گزارش ایراف، قلعه نای، زندان تاریخی دوران غزنویان دارای دیوارهای مستحکم و بلندی بود که نفوذ هر بیگانه‌ای را به درون آن ناممکن می‌کرد.
قلعه نای یا “نای قلعه” به منظور نگهداری زندانیان و همچنین غنایم جنگی و هدایای سلطنتی شاه‌های غزنوی استفاده می‌شد.
یکی از شخصیت‌های بزرگی که در این قلعه به مدت ۱۰ سال زندانی بود، مسعود سعد سلمان، شاعر بزرگ پارسی‌سرا است که در دوران سلطان ابراهیم غزنوی می‌زیست.
مسعود سعد سلمان بیشتر شعرهایش را با غم و حسرت و دردی جانکاه در این زندان دوران غزنوی نگاشت.
چون نای بی‌نوایم از این نای بینوا / شادی ندید هیچ‌کس از نای بینوا
این بیت از قصیده ی مسعود سعد سلمان اشاره به همین زندان «نای قلعه» دارد.
