به گزارش ایرف، به نقل از The Globe and Mail، «دیوید اسپرول» که قبلاً از سال 2005 تا 2007 به عنوان سفیر کانادا در افغانستان خدمت کرده و چندین پست دیپلماتیک داشته است، اکنون به عنوان نماینده ویژه کانادا برای افغانستان، وظیفه مدیریت روابط کانادا با طالبان را بر عهده دارد.
بر اساس این گزارش از زمان به دست آوردن کنترل افغانستان در آگست سال 2021 ، طالبان به طور پیوسته زنان و دختران را از حقوق خود محروم کرده اند. آنها دختران را از رفتن به مدرسه منع کرده اند و صدای آنها را از بلند شدن در ملاء عام منع کرده اند. اخیراً، آنها ممنوعیت شنیدن صدای زنان توسط زنان دیگر را اعلام کردند.
اسپرول گفت که به طور کلی با نمایندگان دولت های غربی همفکر تعامل دارد و مخالفت شدید خود را با آنچه در افغانستان اتفاق می افتد، ابراز کرده است.
او و دیگر مقامات غربی با عبدالقهار بلخی، سخنگوی وزارت امور خارجه طالبان، برای شفاف سازی درباره «فرمان اخلاقی» و مفاد و اجرای آن دیدار کردند. هیئت های غربی این فرمان را محکوم کردند.
از دیدگاه اسپرول، طالبان از زمانی که قبلاً در قدرت بودند ، به هیچ وجه تکامل نیافته اند. اما آنها به دنبال این هستند که توسط جامعه جهانی شناخته شوند.
اسپرول در مصاحبه با The Globe and Mail گفت: بزرگترین چالشی که وی با آن روبرو است برخورد با حکومتی سرسخت، دشوار و انعطاف ناپذیر است که در موقعیت خود مطمئن است.
وی افزود: در حالی افکار آنها افراطی است اما ایده های آنها در ذهن و دیدگاه خودشان کاملا منطقی به نظر میرسد و کاملا پیگیر این ایده ها هستند و حتی می توان گفت که آنها گاهی انتقادات بین المللی و مخالفت هایی که میکنند را به مثابه «نشان افتخار» برای خود می بینند.
وی افزود: این بسیار دشوار است اما من درک می کنم که مهمتر از همه ، طالبان می خواهند در جامعه بین المللی پذیرفته شوند. این مرحله آخر برای آنها در پیشرفت برای دستیابی به قدرت است.
اسپرول گفت: اما چیزی که مهم تر از همه این است که که طالبان می خواهند در سیستم اقتصادی بین المللی پذیرفته شوند: آنها می خواهند تحریم ها برداشته شود و آنها خواهان تامین مالی هستند.
او گفت که در بعد دیپلماتیک، آنها خواهان یک کرسی در سازمان ملل و سایر مجامع بین المللی هستند که به معنای پذیرش آنها در جامعه بین المللی است.
او افزود، اما آنها آن را طبق شرایط خودشان میخواهند و با تلاش برای جلب رضایت خود با دولتهایی که فکر میکنند میتوانند دلسوز باشند، آن را دنبال خواهند کرد. ، زیرا آنها به مسائلی مشابه با اکثر جامعه بینالمللی علاقهمند نیستند.
اسپرول گفت: در عین حال، کشورهای غربی می توانند از جاه طلبی های طالبان به عنوان اهرمی برای فشار بر این گروه شبه نظامی برای بهبود مواضع خود در مورد حقوق بشر استفاده کنند.
وی افزود: آنها اهرمهایی را که ما در اختیار داریم، درک میکنند، اما دوست دارند این اهرمها برداشته شود و با انجام کمترین مقدار ممکن، فشار برداشته شود.
در حالی که ما اصرار داریم که اقدامات نیمه تمام را انجام نمیدهیم، حقوق زنان یا حق آزادی بیان یا حاکمیت قانون را به خاطر تفاهم با طالبان قربانی نمیکنیم.
در ماه سپتامبر، کانادا، آلمان، استرالیا و هلند یک پروسه حقوقی را برای پاسخگویی به طالبان در مورد تبعیض علیه زنان در پرونده ای که می تواند به دادگاه بین المللی دادگستری ارسال شود، راه اندازی کردند.
اسپرول گفت که کشورها به طالبان اطلاع داده اند که می خواهند در این مورد بحث کنند، که اولین گام در این روند است. اما تاکنون پاسخی دریافت نکرده اند. مراحل مختلفی وجود دارد، اما در نهایت اگر مشکل حل نشد، موضوع به دادگاه می رود.
وی در عین حال گفت که به آینده افغانستان امیدوار است علیرغم اینکه همه چیز آشکار شده است.
اسپرول گفت که اخیراً از چندین شهر کانادا بازدید کرده و در آنجا با اعضای جامعه افغان-کانادایی که بسیاری از آنها پس از آگست 2021 وارد این کشور شدنده اند، ملاقات داشته است.
وی افزود: افرادی که با او ملاقات کردند، بخشی از نسلی هستند که در معرض فرصت های تحصیلی و اشتغال قرار گرفتند.
اسپرول گفت: «اینها کسانی هستند که وقتی فرصتی به دست آوردند، آماده هستند تا مسئولیت را به دست بگیرند و به سرزمین خود برگردند و به کمک به افغانستان ادامه دهند.»
وی افزود: بنابراین، «در حالی که این ناامیدکننده است که طالبان و سیاستهای ظالمانه آنها اتفاق افتاده است، اما آنها نمیتوانند مردم افغانستان را چه در داخل و چه کسانی که ترک کردهاند- و میدانند زندگی در یک محیط آزاد چگونه است، خفه کنند.»
این مقام آمریکایی تصریح کرد: این افراد می دانند که انتخابات، رفتن به مدرسه و موفقیت اقتصادی، و دسترسی زنان به فضاهای عمومی و غیره چگونه است.
اسپرول تاکید کرد: «اینها چیزهایی هستند که نمی میرند زیرا طالبان اقدامات فاحش خود را علیه آنها اعمال می کنند. این مشکلی است که آنها با آن روبرو هستند: آنها در میان مردم افغانستان از مشروعیت برخوردار نیستند. و اگر آنها بخواهند به قدرت خود ادامه دهند، این مسئله برایشان مشکل ساز خواهد شد.»
وی افزود که در داخل کشور ناراحتی زیادی وجود دارد و گفت که او معتقد است بر طالبان فشار خواهد آمد تا تلاش کنند حمایت مردم افغانستان را جلب کنند.
اسپرول گفت: کاری که ما در طول 20 سال در افغانستان انجام دادیم، فضا و امکاناتی را ایجاد می کند که طالبان موفق نشوند. اکنون افغانها چیز دیگری میدانند و میخواهند فرصتی برای بازگشت به آن، و همه فرصتها و آزادیهایی که زمانی از آن برخوردار بودند، داشته باشند.
وی گفت:من اگر جای طالبان بودم، نگران بودم که آنها شروعی برای نابودی خودشان کرده باشند.