به گزارش ایراف، بیست و سومین اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای امروز در اسلام آباد، پایتخت فدرال پاکستان، آغاز شد و به مدت دو روز ادامه خواهد داشت. این اجلاس به میزبانی پاکستان و با هدف تقویت همکاریهای متقابل و اتخاذ تصمیمات کلیدی در زمینههای اقتصادی و فرهنگی برگزار میشود، اما به طور قابل توجهی بدون حضور طالبان انجام میگیرد.
عدم دعوت از طالبان به این اجلاس، به دلایل متعددی مرتبط است که میتوان به آنها اشاره کرد:
تنشهای اخیر بین طالبان و اسلامآباد:
در ماههای اخیر، روابط بین طالبان و پاکستان به دلیل مسائل امنیتی و مرزی دچار تنش شده است. حملات مرزی و فعالیتهای گروههای تروریستی که از خاک افغانستان به سمت پاکستان انجام میشود، نگرانیهایی را برای اسلامآباد ایجاد کرده است. به نظر برخی کارشناسان، این تنشها موجب شده است که پاکستان تمایلی به دعوت از طالبان نداشته باشد و از این رو، نمایندهای از این گروه به اجلاس دعوت نشده است.
عدم شناسایی بینالمللی:
طالبان پس از تسلط بر افغانستان در سال 2021، هنوز به طور رسمی از سوی بسیاری از کشورها به رسمیت شناخته نشده است. این عدم شناسایی باعث شده است که پاکستان و حتی برخی کشورهای منطقه از دعوت طالبان به نشستهای مهم سیاسی و اقتصادی خودداری کنند.
نگرانیهای امنیتی:
پاکستان و سایر کشورهای منطقه نسبت به سیاستها و اقدامات طالبان نگرانیهایی دارند. به ویژه، افزایش فعالیتهای گروههای تروریستی در افغانستان و تأثیرات منفی آن بر امنیت منطقه، موجب شده است که پاکستان تصمیم بگیرد از دعوت طالبان به اجلاس خودداری کند.
فشارهای بینالمللی:
جامعه جهانی به ویژه کشورهای غربی، فشارهایی را بر روی دولتهای منطقهای وارد کردهاند، این فشارها به ویژه در زمینه حقوق بشر و رفتار طالبان با اقلیتها و زنان، پاکستان را وادار کرده است که خود را از این وضعیت دور کند و در عوض به تقویت روابط با کشورهای دیگر بپردازد.
تمایل به همکاری با کشورهای همسایه:
پاکستان در تلاش است تا روابط خود را با کشورهای همسایه و اعضای سازمان همکاری شانگهای تقویت کند. عدم دعوت از طالبان میتواند به عنوان یک پیام به سایر کشورها تلقی شود که پاکستان به دنبال همکاریهای مثبت و سازنده با کشورهای همسایه است و نمیخواهد خود را درگیر مسائل داخلی افغانستان کند.
تأکید بر گفتگوهای چندجانبه:
موضوع اصلی اجلاس ۲۰۲۴ سران سازمان همکاری شانگهای، تقویت گفتگوی چندجانبه و تلاش برای صلح و رفاه پایدار است. پاکستان ممکن است بر این باور باشد که حضور طالبان در این اجلاس میتواند به پیچیدگیهای بیشتری منجر شود و از این رو تصمیم به عدم دعوت از آنها گرفته است.
غیبت طالبان به وضوح نشاندهنده چالشهای جدی است که طالبان در راستای به رسمیت شناخته شدن و تعامل با جامعه جهانی با آن مواجه است. همچنین میتواند به اعتبار این گروه خدشه وارد کند.
عدم دعوت از طالبان به این معناست که جامعه بینالمللی و کشورهای همسایه هنوز به این گروه اعتماد ندارند و آنها را به عنوان یک بازیگر قانونی در صحنه بینالمللی نمیشناسند. این موضوع میتواند بر تلاشهای طالبان برای به رسمیت شناختن خود در سطح بینالمللی نیز تأثیر منفی بگذارد.