به گزارش ایراف؛ مسئولان ریاست اطلاعات و فرهنگ طالبان اعلام کردند مقبره «حکیم ناصر خسرو» را به صورت اساسی مرمت‌کاری می‌کنند.
آرامگاه حکیم ناصر خسرو ادیب، شاعر و نویسنده در قرن پنجم زندگی می‌کرد در روستای یمگان ولایت بدخشان است.
مقبره این شاعر بزرگ در دامنه‌ای بلند، سرسبز و پوشیده از درختان و در بین تپه‌های سنگی قرار دارد که اطراف آن در اثر بارندگی‌ها و سایر عوامل طبیعی و غیر طبیعی مورد فرسایش و ریزش قرار گرفته و خطر لغزش و فروپاشی کامل آن وجود دارد.
این بنای تاریخی در جنگ‌‌ها نیز به‌طور جدی آسیب دیده است.
در بالای تپه، کلبه‌ای با دیوار‌های سفید قراردارد که بنا بر گفته مجاوران آن قدمت ۴۰۰ ساله داشته و تاریخ تعمیر آن در چوب‌های آن حک شده است.
در مقابل این کلبه، محوطه نسبتاً همواری با چنار‌های بزرگ وجود دارد که از آنجا یک منظره زیبا از دره یمگان را در مقابل چشم قرار می‌دهد.
تمام ستون‌هاو تیر‌ها در محوطه ورودی و در داخل آرامگاه کنده‌کاری شده و با آیاتی از قرآن به رنگ‌های مختلف مزین شده است.
ذبیح‌الله امیری، رئیس اطلاعات و فرهنگ طالبان در بدخشان گفته است که آسیب‌دیدگی بنای تاریخی ناصر خسرو بلخی مربوط به «جنگ‌های دو دهه اخیر» است.
با این حال، گزارش‌های رسانه‌ای نشان می‌دهند که این بنای تاریخی در سه سال گذشته نیز که طالبان در قدرت بوده‌اند تخریب شده است.
مردم محلی بارها از مسئولان حکومت سرپرست خواسته بودند تا این میراث قدیمی را از خطر نابودی نجات دهند.
افراد ناشناس بارها برای تخریب و غارت آرامگاه ناصر خسرو به این مکان یورش برده‌اند و حفاری هایی نیز در این مکان به قصد یافتن اشیای قیمتی انجام داده‌اند که گاهی با برخورد مردم محلی روبرو شده اند اما اثر این تخریب ها در آرامگاه به وضوح مشاهده می شود.
بر اساس متون تاریخی، ابومُعین ناصر بن خُسرو بن حارث قُبادیانی بَلخی، معروف به ناصرخسرو (۳۹۴–۴۸۱ ه.ق) در سال ۱۰۰۵ میلادی به دنیا آمد و در دربار شاهان غزنوی و پس از آن در دربار سلجوقی‌ها به‌سر می‌برد.
او سرانجام از دربار سلجوقی‌ها رو گردانید و به ولسوالی یمگان بدخشان رفت و ۲۵ سال پایانی عمرش را در این منطقه سپری کرد.
وی در فلسفه، حکمت، طب، نجوم و ریاضی دست بالایی داشت . آثار او شامل سفرنامه، جامع‌الحکمتین، زادالمسافرین، خوان‌الاخوان، روشنایی‌نامه، سعادت‌نامه و دلیل‌المتحرین است.
