به گزارش ایراف، نشریه اوراسیا ریوو در نوشتهای تحلیلی گفته است که جنگ کریدورها به بخش جدایی ناپذیر توسعه اقتصادی و صفبندیهای جدید در سیاست بین الملل تبدیل شده است. کشورها مشغول راه اندازی کریدورهای جدید برای اتصال منطقهای و تقویت فعالیتهای تجاری میان خود و دیگران هستند.
راه آهن ازبکستان، پاکستان، افغانستان افزوده جدیدی به آن است که مسیری 760 کیلومتری خواهد بود که از ترمذ ازبکستان آغاز میشود و از مزار شریف افغانستان به خارلاچی در ناحیه کرم پاکستان میرسد.
این پروژه ترانس – افغان در جولای 2023 در یک توافقنامه سه جانبه به امضا رسید و سه کشور در فبروری 2021 برای اجرایی سازی این پروژه با یکدیگر موافقت کردند.
این کریدور کشورهای سازمان همکاری شانگهای و یوروآسیا را به هم متصل و به یکپارچگی منطقهای کمک میکند و دسترسی کشورهای مشترک المنافع، قفقاز، اتحادیه اروپا و چین را به بنادر اقیانوس هند فراهم می کند. وضعیتی که یک بازی برد – برد برای همه خواهد بود.
هزینه برآوردی این پروژه 4.8 میلیارد دلار است. انتظار می رود این پروژه تا سال 2027 تکمیل شود و میتواند میزان حمل بار را تا سال 2030 به 21.7 میلیون تن برساند و تا سال 2040 به 33.8 میلیون تن برسد. علاوه بر این، این پروژه زمان ترانزیت از ازبکستان به پاکستان را به 5 روز کاهش می دهد و هزینه حمل و نقل را تا 40 درصد کاهش خواهد داد.
در ازبکستان تانزیلا نربائوا، رئیس مجلس سنا این کشور این موضوع را “رویداد قرن” نامیده است.
ازبکستان که با افغانستان، قزاقستان، تاجیکستان و قرقیزستان مرز مشترک دارد، پس از تکمیل این پروژه می تواند مرکز فعالیت های تجاری باشد و میتواند بخشی از پروژه کریدور اقتصادی پاکستان و چین باشد و گسترش یابد.
همچنین میتواند به فعالیتهای تجاری در چین، افغانستان و پاکستان کمک کند. علاوه بر این، میتواند حلقه گمشده دستههای جنوبی و شمالی ابتکار کمربند و جاده باشد. برای افغانستان، این مسیر ریلی میتواند نیازهای غذایی آنها را تامین کند و در عین حال، افغانستان میتواند مواد معدنی، قالین و صنایع پشمی را به کشورهای آسیای مرکزی صادر کند.
موفقیت این مسیر تجاری به صلح در افغانستان بستگی دارد، زیرا این کشور از زمان خروج نیروهای اتحاد جماهیر شوروی همیشه ناامن و بی ثبات بوده است.
در همین حال، این مسیر از میان رشته کوه هندوکش می گذرد که به ارتفاع 3500 متری می رسد. ساخت خط راه آهن و لکوموتیوهای قدرتمند، آزمونی برای انجینران و مهندسین خواهد بود.
در عین حال، معیاری که پاکستان، افغانستان و ازبکستان استفاده میکنند در هر سه کشور متفاوت است. چگونگی غلبه بر این تفاوت چالش بزرگی برای موفقیت این پروژه خواهد بود.