به گزارش ایراف، عبدالطیف منصور، وزیر آب و انرژی طالبان در کنفرانس ملی کار گفت که کارهای فنی و عمرانی سدهای آب شاه و عروس، پاشدان و کمال خان به پایان رسیده و امسال بهره‌برداری خواهند شد.
عبدالطیف منصور گفت: در نزدیک به سه سال قراردادهای تولید ۴۵۰ مگاوات برق امضا شده‌اند.
بند شاه و عروس در شهرستان شکردره کابل موقعیت دارد که به گفته طالبان، می‌تواند ۲هزار و ۷۰۰ هکتار زمین را آبیاری کرده و ۱.۲ مگاوات برق تولید کند.
طالبان گفته است که تمام کارهای فنی و عمرانی این بند به پایان رسیده است.
عبدالطیف منصور، وزیر آب و انرژی طالبان تاکید کرد: بند پاشدان و سد کمال‌خان نیز به زودی به بهره‌برداری سپرده خواهند شد.
طالبان در ماه اردیبهشت سال جاری از سرگیری تکمیل بخش‌های باقی‌مانده بند آب پاشدان را آغاز کرده بودند. این بند ۱۳ هزار هکتار زمین را آبیاری می‌کند و قادر به تولید دو مگاوات برق است.
سد کمال خان نیز که به گفته طالبان ۱۷۴ هزار هکتار زمین را آبیاری می‌کند و قادر به تولید ۹ مگاوات برق است.
به نظر می‌رسد با شرایط اعلام شده که سه سد جدید در حال بهره‌برداری خواهد بود، افغانستان دیگر مشکل خشکسالی ندارد و می‌تواند حقابه ایران را به درستی تامین کند.
با این حال با تکمیل سدها در استان‌های غربی و جنوبی افغانستان، مقدار قابل‌توجهی از جریان آب رودها به سمت ایران کاسته می‌شود و استان‌های هم‌مرز با افغانستان در ایران با کمبود بیشتر آب مواجه خواهند شد.
از سوی دیگر عیسی بزرگ‌زاده، سخنگوی صنعت آب ایران گفته است: «خواست ایران این است که سد کمال‌خان مهندسی مجدد شود».
سخنگوی صنعت آب ایران بیان کرده که سرریز جانبی آزادی در سمت افغانستان وجود دارد، سالانه میلیاردها متر مکعب آب را در زمان سیلاب هدر می‌دهد و حتی از دسترس مردم افغانستان هم دور نگه داشته شده است.
به گفته وی، این روند باعث خشک شدن منطقه، تشدید وقوع ریزگرد و فجایع محیط‌زیستی می‌شود.
پیش از این حسن کاظمی قمی، نماینده ویژه ایران در افغانستان تایید کرده بود که امسال بیش از ۳۰۰ میلیون متر مکعب حقابه ایران از سوی افغانستان تامین شده است.
اما کاظمی قمی گفته بود به دلیل اصلاح نشدن تاج سد کمال خان، قسمتی از آب به سمت شوره‌زار رفت و باعث شد بخشی از حق‌آبه ایران تامین نشود.
در سال‌های اخیر، موضوع حقابه ایران از افغانستان باعث اختلافاتی شده بود که در سال جدید با بارش‌های فراوانی که رخ داده به نظر می‌رسد، این موضوع تا حدودی حل شده است. اما با ادامه سدسازی‌ها و عدم استفاده از مهندسی دقیق در این سدها، مشخص نیست که حق‌آبه ایران در سال‌های آینده درست تامین شود یا خیر؟
