به گزارش ایراف، نایب رییس اتحادیه مشاوران املاک تهران با بیان اینکه درخواست اجاره مسکن از سوی افغانها افزایش یافته گفت: محل سکونت افغانها در تهران عمدتا اغلب در منطقه 20 و همچنین انتهای منطقه 19 بوده و در برخی مناطق از جمله حاشیه شهر جمعیت افغانها بیشتر از جمعیت ایرانیها است.
ایراف به همین بهانه در یادداشتی اختصاصی به مهمترین عوامل و تاثیرات افزایش مستأجران اتباع در تهران پرداخت.آمارها و وضعیت میدانی، نشان دهنده تغییرات در تراکم جمعیتی و افزایش تقاضا برای مسکن از سوی مهاجران در مناطق مختلف تهران است. افزایش تقاضا از سوی افغانها ممکن است به عوامل مختلفی، از جمله تغییرات سیاسی و اقتصادی در کشورشان، وابستگی به فرصتهای شغلی در تهران، و یا تحولات جغرافیایی مربوط باشد.
میتوان مهمترین این عوامل را اینگونه برشمرد.
۱. تغییرات سیاسی و اقتصادی در افغانستان
تحولات سیاسی و اقتصادی در افغانستان، از جمله تسلط طالبان یا ناپایداریهای امنیتی، ممکن است موجب فزاینده شدن تعداد افغانهایی که به دنبال پناهندگی و فرار از شرایط نامساعد در کشورشان هستند، گردد.
۲. جذابیت فرصتهای شغلی و اقتصادی در تهران
تهران بهعنوان یک بازار کار پویا و فرصتهای اقتصادی بیشمار، ممکن است برای افغانها جذاب باشد و آنها را به سوی این شهر و استان جلب کند. علاوه بر مهاجرین افغانستانی، شهرهای مختلف ایران نیز شاهد مهاجرت شهروندان خود به سوی تهران و شهرهای بزرگ هستند.
۳. تحولات دیپلماتیک و بینالمللی
تغییرات در روابط بینالمللی و سیاستهای مهاجرتی کشورهای مجاور افغانستان، از جمله پاکستان، ممکن است بر تصمیم افغانها تأثیر گذاشته و آنها را به سوی کشورهایی مانند ایران سوق دهد. هرچند ایران نیز در سیاست اخراج مهاجران غیرقانونی پافشاری میکند.
۴. تغییرات جمعیتی و جغرافیایی
تغییرات در تراکم جمعیتی و توزیع جمعیت در افغانستان و کشورهای همسایه، ممکن است افراد را به جستجوی شرایط بهتر زندگی و مسکن در مناطقی با امکانات بهتر و همچنین فرصتهای شغلی بیشتر، هدایت کند.
این عوامل میتوانند به طور ترکیبی و تدریجی تأثیر گذار بر افزایش درخواست اجاره مسکن توسط افغانها باشند و نشان دهنده پیچیدگی و چندعاملی این موضوع است.
از سویی دیگر، با افزایش تقاضای اجاره مسکن توسط افغانها، میتوان تحولات جامعهای و اقتصادی مهمی را در مناطق مختلف تهران مشاهده کرد. به عنوان نمونه، این تغییرات ممکن است به تورم قیمتها در بازار مسکن، افزایش درآمد از اجاره برای صاحبان ملک، و تغییر در تراکم سکنه و توزیع جمعیت در شهرها منجر شود. به طور خلاصه به بخشی از این تأثیرات میپردازیم.
۱. تورم در بازار مسکن
با افزایش تقاضا، قیمتهای مسکن در مناطق مورد نظر احتمالاً افزایش خواهد یافت. این ممکن است بهعنوان یک چالش مالی برای افراد و خانوادههای ایرانی یا حتی افغانستانیهای مهاجری که سالها در این مناطق سکونت داشتهاند، مطرح شود. به همین دلیل حتی شاهد برخورد مهاجران با سابقه، با مهاجران جدیدالورود نیز هستیم.
۲. افزایش درآمد از اجاره
برای صاحبان ملک، افزایش تقاضا به معنای افزایش درآمد از اجاره مسکن خواهد بود. این میتواند یک فرصت مالی مهم برای آنان باشد، اما همچنین میتواند نگرانیهایی از جمله افزایش مسئولیتها و خطرات مربوط به اجاره به افراد با فرهنگهای متفاوت را به همراه داشته باشد.
۳. تغییر در تراکم سکنه و توزیع جمعیت
با افزایش تعداد افغانها در برخی مناطق، تراکم سکنه و توزیع جمعیت در تهران ممکن است تغییر کند. این ممکن است تاثیراتی بر تأمین خدمات عمومی مانند حمل و نقل عمومی، زیرساختهای شهری و امکانات اجتماعی داشته باشد و نیازمند برنامهریزی مناسب برای مدیریت این تغییرات باشد.
۴. تأثیر بر بافت اجتماعی و فرهنگی
با افزایش تعداد افغانها در برخی مناطق، بافت اجتماعی و فرهنگی این مناطق ممکن است تغییر کند. این شامل تغییرات در آداب و رسوم، زبان، غذاها، و عادات روزمره مردم میشود. این تغییرات ممکن است به همزیستی و تعامل فرهنگی بین افغانها و جامعه میزبان کمک کند، اما همچنین ممکن است منجر به برخی از اختلافات و تنشها نیز شود.
۵. تأثیر بر سیاستگذاری مسکن و مهاجرت
افزایش تقاضای مسکن از سوی افغانها ممکن است نیاز به تجدیدنظر در سیاستهای مسکن و مهاجرت داشته باشد. تغییراتی که به نظر میرسد با تصمیم به آغاز طرح انسداد دیوار مرزی و نیز اخراج بیش از پیش مهاجران غیرقانونی از ایران، آغاز شده است.
۶. تأثیر بر اقتصاد محلی
افزایش تقاضا از سوی افغانها ممکن است تأثیرات مهمی بر اقتصاد محلی داشته باشد. این شامل افزایش فعالیتهای اقتصادی مرتبط با مسکن، مانند ساخت و ساز، خدمات ملکی، و تجارت محلی است. اما همچنین ممکن است منجر به رقابت بیشتر در بازار کار و افزایش فشار بر منابع عمومی شود.
۷. تأثیر بر زیرساختها و خدمات عمومی
افزایش جمعیت افغانها در برخی مناطق ممکن است به نیاز بیشتری به زیرساختها و خدمات عمومی منجر شود، از جمله حمل و نقل عمومی، بهداشت، آب و فاضلاب، آموزش و پرورش و … . این نیازها ممکن است فشار بیشتری بر منابع و بودجههای عمومی ایجاد کند و نیازمند برنامهریزی و سرمایهگذاریهای مؤثر در این زمینه باشد. هم اکنون مناطق پرتراکم تهران با مشکلات عدیدهای مواجه است که این مسئله میتواند بر شدت این مشکلات بیفزاید.
در نهایت، این تغییرات نشان میدهند که موضوع مسکن و توزیع جمعیت مهاجرین یکی از چالشهای مهم و پیچیده اجتماعی و اقتصادی است که نیازمند توجه و برنامهریزی دقیق از سوی مقامات مربوطه و نهادهای مسئول است.
پیشنهاد می شود: ایران: دیگر قادر به پذیرش بیشتر اتباع خارجی نیستیم