دانشجویان افغانستانی در مرحله ۲۵ المپیاد ریاضی که در اسفند ماه ۱۳۹۹ برگزار شد خوش درخشیدند و علاوه بر اینکه محمد مسیح حمیدی مقام اول این المپیاد را از آن خود کرد رضوانه حسین‌زاده دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد هندسه در دانشگاه فردوسی هم در این المپیاد پنجم شد.
به گزارش خبرگزاری ایراف؛ رضوانه حسین زاده، متولد سال ۱۳۷۷ در مشهد است. پدر و مادر او اواخر دهه ۵۰ از افغانستان به ایران مهاجرت می‌کنند و در مشهد ساکن میشوند.
رضوانه حسین زاده در مرحله ۲۵ المپیاد ریاضی که در اسفند ماه ۱۳۹۹ بین دانشجویان منتخب دانشگاه‌های ایران برگزار شد، موفق شد مقام پنجم را به دست آورد و مثل محمد مسیح حمیدی که در این المپیاد مقام اول را بدست آورد افتخار آفرین باشد.
حالا مهاجران افغانستانی ساکن مشهد علاوه بر اینکه در شعر، ادبیات، فرهنگ و ورزش پیشتازند، جایگاه علمی خود را هم تثبیت کرده‌اند. در این گفتگو از شرایط تحصیل و مشکلات احتمالی که او در این راه داشته با او حرف زدیم.
دانش‌آموزان مهاجر را در مدارس تیزهوشان ثبت نام نمی‌کردند
او درباره سال‌های تحصیل در دانشگاه می‌گوید: سال ۱۳۹۵ در کنکور سراسری شرکت کردم و در رشته هندسه دانشگاه فردوسی مشهد قبول شدم. سال ۱۳۹۹ فارغ التحصیل شدم. کنکور ارشد شرکت کردم و با رتبه ۵۹ توانستم در مقطع کارشناسی ارشد رشته هندسه قبول شوم. سازمان سنجش به دلیل رتبه خوبی که داشتم من را برای المپیاد کشوری انتخاب کرد. مرحله ۲۵ المپیاد ریاضی در اسفند ماه ۱۳۹۹ برگزار شد، و در المپیاد علمی دانشجویی رتبه ۵ را به دست آوردم.
این دانشجوی نخبه افغانستانی با اشاره به اینکه مشکلات برای دانش آموزان مهاجر افغانستانی خیلی بیشتر از دانشجویان است افزود:، چون من دانش آموز زرنگی بودم و درسم خوب بود. مدرسه من را به مدرسه تیزهوشان معرفی می‌کرد تا ثبت نام کنم، اما مدرسه تیزهوشان ما را قبول نمی‌کرد، می‌گفتند: اجازه نداریم افغانستانی‌ها را ثبت نام کنیم. یا مدارسی در مناطق دیگر شهر بود که امکانات بهتری داشتند و وقتی ما برای ثبت نام به آنجا مراجعه می‌کردیم، می‌گفتند که افغانستانی‌ها اجازه ندارند در این منطقه ثبت نام کنند.
این دانشجوی دانشگاه فردوسی ادامه داد: در المپیاد و مسابقات دانش آموزی هم اجازه نداشتیم شرکت کنیم و متاسفانه خیلی سلیقه‌ای برخورد می‌شد.
در دانشگاه ملیت دانشجو اهمیتی ندارد
حسین زاده با بیان اینکه، چون در دانشگاه نظارت بیشتری وجود دارد در نتیجه شرایط بهتر است گفت: مثل همین المپیاد ریاضی، در واقع ملیت دانشجو اهمیت ندارد. ولی در کنار این‌ها من اساتیدی داشتم که خیلی به من لطف داشتند و خیلی بیشتر از من پیگیر مسائل و مشکلات من بوده‌اند و من را تشویق می‌کردند که در مسابقات مختلف شرکت کنم. حمایت خانواده و لطف خدا در کنار حمایت اساتید انگیزه‌ای می‌شد تا من تلاش بیشتری کنم.
او در ادامه خاطرنشان کرد: افغانستانی یا ایرانی بودن در دانشگاه اهمیت ندارد. بهترین دوستان من این روز‌ها ایرانی‌ها هستند و اساتیدی که به من بها می‌دادند و ایرانی بودند، آن‌ها هیچ وقت، چون من افغان بودم به من بی‌احترامی نکردند و همیشه مشوق من بودند.
او درباره علاقه‌اش به رشته ریاضی توضیح داد: من با علاقه ریاضی را انتخاب نکردم، وقتی قبول شدم و در دانشگاه ریاضی خواندم آن موقع بود که به این رشته علاقه‌مند شدم. هرچند که ریاضی را از دوران مدرسه دوست داشتم. حالا خیلی دوست دارم در زمینه کاربرد «توپولوژی در علوم اعصاب» کار کنم، این‌ها رشته‌های جدید و نوی هستند که دوست دارم در این زمینه کار تخصصی کنم.
دانشجویان مهاجر نیازمند توجه بیشتری هستند
این دانشجوی افغانستانی در ادامه با اشاره به مشکلات دانشجویان افزود موضوعی که مهم است بحث شهریه است. بچه‌های افغانستانی رشته پزشکی که از طریق کنکور در دانشگاه‌ها پذیرفته میشوند، مجبور هستند شهریه پرداخت کنند، مثل دانشجویان بین‌المللی که از دیگر کشور‌ها برای ادامه تحصیل به ایران می‌آیند. دانشجویان بین‌المللی بدون کنکور و پولی درس می‌خوانند. این‌ها باید به یورو شهریه بدهند. به نظر من وزارت بهداشت باید به وضعیت این‌ها رسیدگی کند، خیلی از این دانشجو‌ها به دلیل اینکه توانایی تامین شهریه به یورو را ندارند ترک تحصیل می‌کنند. این درحالی است که آن‌ها از نظر علمی مورد تایید دانشگاه‌ها هستند، اما بازهم مجبورند شهریه بدهند.
وی تصریح کرد: سازمان سنجش قوانینی دارند مبنی بر اینکه دانشجویان که استعداد درخشان محسوب میشوند و جز ۱۵ درصد اول رشته خود هستند حتما باید ایرانی باشند تا بتواند بدون کنکور وارد در مقطع ارشد تحصیل کنند قوانین باعث می‌شود بعضی از دانشجویان نخبه افغانستانی نتوانند ادامه تحصیل بدهند و ناامید شوند، امیدوارم وزارت علوم به این موضوع ورود کند و این مشکل حل شود.
خود را مدیون دانش‌آموزان و دانشجویان افغانستان می‌دانم
نفر پنجم المپیاد ریاضی در ادامه افزود: وقتی مدرسه سیدالشهدا در کابل هدف حمله تروریستی قرار گرفت، با توجه به اینکه همه شهدای آن دختر بودند، برای من بسیار غم‌انگیز بود. من با دیدن این اتفاقات با خودم می‌گویم که من الان در یک امنیت زندگی می‌کنم و هموطنان من در افغانستان در شرایط بدی زندگی می‌کنند، حتما خیلی بهتر از من هستند. حتما من مدیون آن‌ها هستم. امیدوارم یک روز بتوانم دینی که به این بچه‌ها دارم را ادا کنم.
او خطاب به دانش آموزان مهاجر گفت: متاسفانه بعضی از دانش آموزان مهاجر خیلی زود ترک تحصیل می‌کنند، و زود درس را کنار می‌گذارند. به نظر من درس خواندن به ما این فرصت را می‌دهد تا توانایی‌های خود را نشان بدهیم، ما نمی‌توانیم در ایران استخدام شویم در نتیجه باید درس بخوانیم و از همین راه به اهدافمان برسیم.
دوست داشتم مریم میرزاخانی را ببینم
حسین زاده مریم میزرا خانی را الگوی خود در ریاضی می‌داند و درباره او می‌گوید: او روی یکی موضوعاتی که من در هندسه به آن علاقه‌مند هستم کار کرده است و واقعا الگوی من است. هروقت یا او می‌افتم احساس خوبی دارم و او را خیلی دوست دارم. خیلی دوست داشتم این فرصت را می‌داشتم تا با خانم میرزا خوانی دیدار کنم.
مشهد مردم مهربانی دارد
این شهروند افغانستانی مشهد در ادامه از علاقه‌اش به مشهد می‌گوید و تاکید کرد: من مشهد را واقعا دوست دارم، مشهد زادگاه من است و حرم امام رضا (ع) بهترین نقطه این شهر است. به نظر من مردم مشهد خیلی با مردم افغانستان مهربان و صمیمی هستند، به هرحال مشهد به مرز نزدیکتر از دیگر شهرهاست و ما به نوعی با مشهدی‌ها همسایه هستیم. مردم مشهد با مهاجران افغانستانی ارتباط خیلی خوبی دارند.
