به گزارش ایراف، در این نشست دکتر جعفر خیرخواهان با اشاره به داستان مهاجرت زرتشتیان ایران به هند توضیح داد که چگونه جامعه «پارسیان هند» توانست با ادغام در جامعه میزبان، به ایجاد یکی از بزرگترین کنگلومراتهای جهانی یعنی گروه «تاتا» منجر شود.
او این روایت را نمادی از ظرفیت مهاجران برای غنیسازی جوامع میزبان دانست.
آمریکا؛ سرزمین فرصتها
خیرخواهان سپس به تجربه ایالات متحده پس از جنگ جهانی دوم پرداخت و گفت: «آمریکا با جذب نخبگان و دانشمندان مهاجر از اروپا توانست بزرگترین جهش علمی و صنعتی خود را تجربه کند.»
وی افزود که بسیاری از برندگان نوبل آمریکایی در آن دوران، مهاجرانی بودند که ریشه در آن سوی اقیانوس داشتند.
آمارهای معاصر؛ نقش مهاجران در اقتصاد آمریکا
بر اساس گزارش مرکز کارآفرینی آمریکا در سال ۲۰۱۷، ۴۳ درصد از شرکتهای حاضر در فهرست فورچون ۵۰۰ توسط مهاجران یا فرزندان آنان تأسیس شدهاند؛ سهمی که در میان ۲۵ شرکت برتر به ۵۲ درصد و در میان ۳۵ شرکت برتر به ۵۷ درصد افزایش مییابد.
خیرخواهان با ذکر نامهایی چون هنری فورد، استیو جابز، سرگی برین و جف بزوس تأکید کرد که این موفقیتها حاصل ویژگیهای جسارت، ریسکپذیری و سختکوشی مهاجران است.
ایران؛ فرصتهای از دسترفته
در بخش دوم نشست، جعفر سلطانی به تحلیل وضعیت ایران پرداخت و سیاستهای مهاجرتی کشور را «بیثبات» و در مواردی «مخرب» توصیف کرد.
او توضیح داد که سیاستهای اخراج دستهجمعی مهاجران افغانستانی نه تنها مشکلات اقتصادی را حل نکرده، بلکه موجب افزایش هزینه کار و اختلال در زنجیره تأمین بخشهای کلیدی مانند کشاورزی و ساختمان شده است.
سلطانی در جمعبندی گفت: «بازار ایران دارای خلأهای جدی است که حضور مهاجران افغانستانی در همه ردههای مهارتی میتواند به رفع آن کمک کند. راهکار مطلوب، تبدیل این نیروی اقتصادی به موتور تحرک کلی اقتصاد از طریق بزرگ کردن حجم فعالیت اقتصادی است، نه نگاه رقابتی صفر و صدی.»
پرسش آیندهنگر
نشست با طرح پرسشی کلیدی پایان یافت: با توجه به روند پیری جمعیت ایران و جوانی جمعیت افغانستان، آیا ایران میخواهد در دام سیاستهای احساسی و «اقتصاد دستمال کاغذی» باقی بماند، یا میتواند با اقتباس از درسهای تاریخی و رویکردهای علمی، استراتژی سیستماتیک و سودمند برای همزیستی و همکاری در قرن پیشرو طراحی کند؟
