به گزارش ایراف، امیرمحمد اسماعیلخان، از رهبران جهادی افغانستان، با انتشار بیانیهای ترور ژنرال اکرامالدین سریع و همراهش محمد امین الماس در تهران را «اقدامی ناجوانمردانه و نشانه کینهتوزی دشمنان مردم افغانستان» توصیف کرد.
او ژنرال سریع را «از سرمایههای باعزت و شخصیتهای دلسوز و پرتلاش افغانستان» خواند و برای خانوادههای قربانیان آرزوی صبر کرد.
اسماعیلخان از مسئولان جمهوری اسلامی ایران خواست با شناسایی و مجازات عاملان، از تکرار چنین حوادثی جلوگیری کنند.
این واکنش در حالی مطرح میشود که ترور ژنرال سریع موجی از واکنشهای سیاسی و امنیتی را در افغانستان و ایران برانگیخته است.
سید رسول موسوی، دستیار پیشین وزارت خارجه ایران، در یادداشتی تأکید کرده است که این حادثه «نباید ساده، تکبعدی یا شتابزده قضاوت شود» و رسیدگی به آن نیازمند «تیم تحقیق حرفهای با نگاه همهجانبه» است.
او همچنین بر ضرورت اطلاعرسانی «رسمی و دقیق» درباره روند بررسی پرونده تأکید کرده است.
جبهه مقاومت ملی افغانستان نیز با انتشار بیانیهای رسمی، این ترور را «اقدامی هدفمند» دانست و از ایران خواست بررسی پرونده را «جدی، شفاف و مستقل» انجام دهد.
این جبهه هشدار داده است که ترور چهرههای امنیتی افغانستان در ایران مسبوق به سابقه است و نگرانیهای گستردهای در میان مهاجران افغان ایجاد کرده است.
چهرههایی چون محمد محقق، محمد عالم ایزدیار، عطا محمد نور، نظیف خرمی و احمد سعیدی نیز این حادثه را محکوم کرده و آن را «پرسشبرانگیز» و «نگرانکننده» توصیف کردهاند.
بر اساس گزارش خبرنگاران، ژنرال سریع پس از تماس فردی ناشناس از دفتر خود خارج شده و در مسیر هدف حمله افراد مسلح قرار گرفته است.
او در ایران در زمینه پیگیری امور اقامتی نظامیان سابق افغانستان فعالیت میکرد.
میثم مهدیپور، مدیرمسئول خبرگزاری ایراف، این حادثه را «دومین حذف فیزیکی نظامیان افغانستانی در چهار ماه اخیر» دانسته و نسبت به «افزایش جسارت شبکههای ترور در داخل کشور» هشدار داده است.
گزارشهای اولیه نشان میدهد افراد مسلح ناشناس عصر چهارشنبه ۳ دی در یکی از مناطق تهران به سوی خودروی حامل ژنرال سریع تیراندازی کردند.
یکی از همراهان او در محل جان باخت و خود سریع پس از انتقال به بیمارستان بر اثر جراحات درگذشت.
هنوز مقامهای رسمی درباره انگیزه و عاملان این حمله اظهار نظر نکردهاند.
ژنرال اکرامالدین سریع از فرماندهان ارشد پلیس افغانستان در دوره جمهوریت و آخرینبار فرمانده پلیس ولایت تخار بود.
او از چهرههای شناختهشده ضد طالبان به شمار میرفت و پس از سقوط دولت پیشین در سال ۲۰۲۱ به ایران پناه برد و در سالهای اخیر نقش مهمی در پیگیری امور اقامتی نظامیان سابق افغانستان در ایران داشت.
