به گزارش ایراف، این نظرسنجی که توسط مرکز «شناختیک» در بهار ۱۴۰۴ و میان ۵۳۵۰ تبعه افغانستانی مقیم ایران انجام شده، نشان میدهد بیش از ۷۹ درصد شرکتکنندگان از شنیدن موفقیتهای سیاسی و نظامی ایران علیه رژیم صهیونیستی ابراز شادی کردهاند؛ آماری که میتواند بسیاری از تحلیلهای امنیتیسازی مهاجران را زیر سؤال ببرد.
طبق دادههای این پیمایش، ۶۳ درصد پاسخدهندگان «کاملاً موافق» این احساس بودهاند و ۱۶.۵ درصد نیز «موافق» اعلام شدهاند، در حالی که تنها ۲ درصد «کاملاً مخالف» بودهاند.
این ارقام نشان میدهد اکثریت مطلق مهاجران افغانستانی نهتنها نسبت به ایران نگاه خصمانه ندارند، بلکه در سطحی عاطفی و سیاسی خود را نزدیک به گفتمان مقاومت میدانند و این همدلی میتواند بهعنوان یک ظرفیت اجتماعی مهم مورد توجه قرار گیرد.
ظرفیتی که نادیده گرفته شده است
نتایج این نظرسنجی بیانگر آن است که جامعه مهاجر افغانستانی، برخلاف روایتهایی که تلاش میکنند آن را به جریانهای سعودی یا صهیونیستی نسبت دهند، در واقع پیوندهای فرهنگی و سیاسی عمیقی با ایران دارد.
اگر سیاستهای جذب، تکریم و ادغام اجتماعی بهدرستی دنبال شود، این جمعیت میتواند به نیرویی مؤثر در عرصه جنگ نرم و تقویت پیوندهای منطقهای ایران تبدیل شود.
در مقابل، تداوم سیاستهای تبعیضآمیز یا رفتارهای تحقیرکننده میتواند این سرمایه اجتماعی را در معرض سوءاستفاده رسانههای معاند قرار دهد.
پیام روشن این نظرسنجی
بر اساس این یافتهها، رسانههایی که سالها بر طبل «تهدید مهاجر» کوبیدهاند ناچار به بازنگری در روایت خود خواهند بود، جریانهای نژادپرست داخلی باید در برابر واقعیت اجتماعی موجود پاسخگو باشند و سیاستگذاران نیز لازم است پیش از آنکه بیعدالتیها دلهای همدل را به سمت رسانههای بیگانه سوق دهد، از این ظرفیت عظیم بهره بگیرند؛ چرا که اگر جامعه میزبان مهاجر را نبیند و به رسمیت نشناسد، دشمن با آغوش باز منتظر او خواهد بود.
