به گزارش ایراف، به نقل از رسانههای بینالمللی، این ردپاها در ارتفاعات پارک ملی «استلویو» شناسایی شدهاند؛ منطقهای کوهستانی در آلپ که پیشتر نیز بهعنوان یکی از غنیترین نقاط ایتالیا از نظر آثار زمینشناسی و فسیلی شناخته میشد.
بنا بر گزارشها، ردپاها روی یک دیواره سنگی تقریباً عمودی و در ارتفاع بیش از دو هزار متر از سطح دریا قرار دارند، موضوعی که خود بر اهمیت و دشواری مطالعه این آثار میافزاید.
ردپاهایی از ۲۱۰ میلیون سال پیش
بررسیهای اولیه نشان میدهد که این ردپاها متعلق به دوره تریاس، یعنی حدود ۲۰۰ تا ۲۱۰ میلیون سال پیش هستند؛ دورهای که دایناسورها تازه در حال گسترش و تنوعیافتن بودند.
کارشناسان میگویند این ردپاها به احتمال زیاد متعلق به دایناسورهای گیاهخوار بزرگجثه، بهویژه گونههای «پروساروپود» بودهاند که در آن دوران در این منطقه زندگی میکردهاند.
اندازه و گستره ردپاها
گزارشها حاکی از آن است که برخی از این ردپاها تا ۴۰ سانتیمتر پهنا دارند و مجموعه کامل ردپاها در مسیری چند کیلومتری امتداد یافته است.
برآوردها نشان میدهد که تعداد ردپاها به دهها هزار مورد میرسد و این تراکم بالا نشاندهنده حضور گسترده این جانوران در شمال ایتالیا در دوران پیشاتاریخ است.
اهمیت علمی کشف
به گفته پژوهشگران، این مجموعه بینظیر میتواند اطلاعات ارزشمندی درباره رفتارهای حرکتی، الگوهای مهاجرت و حتی زندگی اجتماعی دایناسورهای گیاهخوار ارائه دهد.
وجود ردپاهای متعدد در مسیرهای همپوشان، احتمال حرکت گروهی این جانوران را تقویت میکند.
این کشف همچنین فرصتی کمنظیر برای مطالعه شرایط اقلیمی و زیستمحیطی اواخر دوره تریاس در منطقه آلپ فراهم میکند.
استلویو؛ آزمایشگاهی طبیعی برای مطالعه تاریخ زمین
پارک ملی استلویو پیشتر نیز بهعنوان یکی از مهمترین مناطق ایتالیا برای مطالعات زمینشناسی شناخته میشد. اما کشف اخیر جایگاه این منطقه را بهعنوان یک «آزمایشگاه طبیعی» برای پژوهشهای دیرینهشناسی بیش از پیش تقویت کرده است.
مقامات محلی نیز این کشف را «یکی از بزرگترین مجموعههای ردپای دایناسور در جهان» توصیف کردهاند.
پژوهشگران امیدوارند با ادامه بررسیها، بتوانند اطلاعات دقیقتری درباره گونههای دایناسوری، سرعت حرکت، مسیرهای مهاجرت و حتی ساختار اجتماعی این جانوران به دست آورند. این یافتهها میتواند بخشهای ناشناختهای از تاریخ تکامل دایناسورها را روشن کند.
