به گزارش ایراف، دیپلمات در گزارش تحلیلی امروز (چهارشنبه، ۲۸ آبان) می‌نویسد: «تهاجم پاکستان به حکومت طالبان و تهدید به آغاز جنگ در صورتی که مشکل تحریک طالبان پاکستان حل نشود، نشان‌دهنده ناامیدی و خشم عمیق در اسلام‌آباد است.»
این رسانه تأکید می‌کند: «با کاهش شدید روابط میان پاکستان و حکومت طالبان افغانستان در ماه‌های اخیر، مشکلاتی که پاکستان خود پرورش داده است، اکنون گریبان‌گیر این کشور شده است. این اولین بار نیست که این فرانکنشتاین جهادی که پاکستان ساخته، دست خود را گاز می‌گیرد.»
به نوشته دیپلمات: «چندین بار در گذشته نیز چنین وضعیتی دیده شده است؛ زمانی که پاکستان تصمیم گرفت به جنگ جهانی علیه ترور که توسط آمریکا رهبری می‌شد بپیوندد، اما از سوی نیروهای نیابتی خود با واکنش شدید و خشونت‌آمیز مواجه شد. از جمله این موارد، دو تلاش برای ترور رئیس سابق ارتش و رئیس جمهور پرویز مشرف بود.»
این گزارش اضافه می‌کند: «طنز ماجرا این است که پس از ۱۱ سپتامبر، زمانی که جامعه جهانی تصمیم گرفت با طالبان و گروه‌های وابسته به آن مبارزه کند، پاکستان به طور پنهانی از آنها حمایت کرد، در حالی که خود را به عنوان متحد اصلی در جنگ جهانی علیه ترور معرفی می‌کرد.»
دیپلمات در ادامه می‌نویسد: «دو دهه بعد، وقتی طالبان بار دیگر به قدرت رسید، رهبران استراتژیک پاکستان تنها به امید برای حل مشکل تحریک طالبان پاکستان تکیه کردند. اسلام‌آباد امیدوار بود که حکومت طالبان رابطه دیرینه قومی، ایدئولوژیک، سیاسی و میدانی خود با تحریک طالبان پاکستان را نادیده گرفته و این گروه را به آسانی تحویل دهد.»
این رسانه خاطرنشان می‌کند: «بر خلاف آمریکا، پاکستان هیچ توافقنامه مشخص و رسمی با طالبان امضا نکرد که تضمین‌ها و مکانیزم‌هایی برای رسیدگی به نگرانی‌های امنیتی پاکستان در آن ذکر شده باشد. هرچند اسلام‌آباد توافقنامه دوحه ۲۰۲۰ را برای یادآوری تعهدات ضدتروریسم طالبان به میان می‌آورد، طالبان این توافق را رد می‌کنند، چرا که پاکستان طرف این توافق نیست.»
به نوشته دیپلمات: «در مذاکرات اخیر میانجی‌گری شده توسط قطر و ترکیه، پاکستان تلاش کرده است چارچوب یا توافقنامه کتبی برای رفع شکایات امنیتی خود در مورد تحریک طالبان پاکستان ارائه کند. نشست ترکیه بدون نتیجه پایان یافت و احتمال دارد میانجی‌های ترک به افغانستان و پاکستان سفر کنند تا بن‌بست را بشکنند و تنش‌ها را کاهش دهند.»
این گزارش می‌افزاید: «اگرچه آتش‌بس شکننده‌ای که در مذاکرات قطر برقرار شد هنوز پابرجاست، اما پاکستان و حکومت طالبان مواضع خود را سخت‌تر کرده‌اند. طالبان اقداماتی برای تعلیق تجارت با پاکستان و جستجوی مسیرهای جایگزین از طریق ایران و آسیای مرکزی آغاز کرده‌اند. همچنین واردات دارو و محصولات دارویی از پاکستان ممنوع شده و تجار افغان تشویق شده‌اند که واردات گندم از پاکستان را کاهش دهند.»
دیپلمات می‌نویسد: «از سوی دیگر، پاکستان همه گذرگاه‌های مرزی عمده را بسته نگه داشته و به صراحت اعلام کرده که آتش‌بس پابرجا خواهد بود اگر طالبان اطمینان دهند که خاک افغانستان برای تروریسم مرزی استفاده نخواهد شد. هرگاه حمله‌ای از خاک افغانستان صورت گیرد، اسلام‌آباد بلافاصله اردوگاه‌های تروریستی را در افغانستان هدف قرار خواهد داد.»
این رسانه تأکید می‌کند: «تهاجم قاطع پاکستان به حکومت طالبان و تهدید به اعلام جنگ آشکار اگر مشکل تحریک طالبان پاکستان حل نشود، نشان‌دهنده خشم فزاینده در دستگاه قدرت این کشور است. اسلام‌آباد تلاش می‌کند هزینه‌های تنبیهی برای طالبان ایجاد کند تا آنها را وادار به تغییر محاسبات استراتژیک خود کند.»
دیپلمات در ادامه هشدار می‌دهد: «با این شرایط، بعید است روابط افغانستان و پاکستان حتی اگر با میانجی‌گری ترکیه سازوکاری برای کنترل تحریک طالبان پاکستان بیابند، به سطح پیش از حملات هوایی کابل بازگردد.»
این گزارش یادآور می‌شود: «الگوی تنش‌ها میان افغانستان و پاکستان چیز جدیدی نیست؛ چیزی که تغییر کرده میزان و هزینه‌های آن است. مذاکرات درباره تحریک طالبان پاکستان پیش‌تر هم در کابل، اسلام‌آباد و پکن برگزار شده، اما هیچ‌کدام باعث تغییر محاسبات استراتژیک طالبان نشده است.»
دیپلمات می‌نویسد: «دیپلماسی آینده ترکیه و قطر می‌تواند دمای تنش‌ها را پایین بیاورد، اما نمی‌تواند زمان را به قبل از حملات هوایی کابل برگرداند.»
این رسانه به نقل از برخی تحلیل‌گران می‌افزاید: «پس از مذاکرات دوحه، حملات تروریستی در پاکستان کاهش قابل ملاحظه‌ای یافته که نشان می‌دهد همکاری طالبان با اسلام‌آباد علیه تحریک طالبان پاکستان می‌تواند فضای امنیتی آرام‌تری ایجاد کند.»
دیپلمات توضیح می‌دهد: «پاکستان می‌داند که طالبان محدودیت‌هایی در متلاشی کردن شبکه تحریک طالبان پاکستان دارند. اقدام‌های سخت‌گیرانه و نظامی علیه این گروه ممکن است باعث شود که عناصری ناراضی به گروه داعش شاخه خراسان بپیوندند.»
این گزارش اضافه می‌کند: «پاکستان به حساسیت‌های ایدئولوژیک طالبان و تنش‌های درونی که هر سرکوب علیه تحریک طالبان پاکستان ممکن است در میان نیروهای شبه‌نظامی ایجاد کند، واقف است. با این حال، انکار کامل حضور تحریک طالبان پاکستان در افغانستان توسط حکومت طالبان صبر پاکستان را آزمایش کرده است.»
دیپلمات در پایان می‌نویسد: «اگر تنش‌ها میان افغانستان و پاکستان ادامه یابد، شبکه‌های تروریستی فراملی مانند داعش شاخه خراسان و القاعده از این وضعیت بهره خواهند برد. هرج و مرج ناشی از این تنش‌ها شکاف‌هایی ایجاد می‌کند که به شبکه‌های تروریستی امکان نفوذ، جذب نیرو، رادیکالیزه کردن و تحریک خشونت را می‌دهد.»
این رسانه نتیجه می‌گیرد: «تحریک طالبان پاکستان همان فیل در اتاق است؛ بدون حل آن، روابط افغانستان و پاکستان نمی‌تواند به حالت عادی بازگردد. مسیر بازگشت به حالت عادی میان دو کشور از طریق آمادگی کابل برای همکاری با اسلام‌آباد علیه تحریک طالبان پاکستان می‌گذرد.»
