بهگزارش ایراف، به نقل از گزارش امروز (سهشنبه، ۲ دی) رسانههای پاکستانی، هفتاد و دو روز پس از بستهشدن مرز پاکستان و افغانستان، فضای اقتصادی پیشاور با دو روایت متفاوت روبهرو است.
برای بسیاری از خانوادهها، کاهش پیدرپی قیمت کالاهای ضروری روزانه نوعی آسودگی غیرمنتظره ایجاد کرده، اما در سوی دیگر، تاجران و کارشناسان اقتصادی از زیانهای فزاینده و رکود عمیق در فعالیتهای تجاری سخن میگویند.
بر اساس این گزارشها، توقف کامل تجارت فرامرزی باعث شده فعالیتهای تجاری در منطقه بهشدت کند شود.
با این حال، اثرات این اختلال در بازارهای محلی به شکل دیگری بروز کرده و قیمت بسیاری از اقلام ضروری روندی نزولی پیدا کرده است.
قیمت شکر اکنون حدود ۱۵۰ روپیه در هر کیلوگرم است و با وجود توقف واردات شیره نیشکر (گُڑ) از افغانستان، این کاهش همچنان ادامه دارد.
در بخش سبزیجات، افت قیمتها چشمگیرتر است.
گوجهفرنگی با کیلویی ۵۰ روپیه، کلم ۲۰ روپیه، سیبزمینی ۴۰ روپیه، سیبزمینی سفید ۳۰ روپیه، پیاز ۸۰ روپیه و لیمو ۷۰ روپیه عرضه میشود.
اقلام دیگری مانند بادمجان، کدو و نخودسبز نیز با قیمتهای کاهشیافته در بازار موجود است.
این وضعیت برای مصرفکنندگان که در ماههای اخیر با فشار تورمی شدید مواجه بودهاند، اندکی از بار هزینههای ماهانه را کاهش داده است.
با این حال، تاجران میگویند این کاهش قیمتها نه نشانه بهبود اقتصادی، بلکه نتیجه مستقیم افت تقاضا و اختلال گسترده در واردات و صادرات است.
آنان تأکید میکنند که رکود بازار در تمام بخشها محسوس است؛ بهگونهای که حتی قصابان نیز از کاهش شدید فروش گوشت خبر میدهند.
به گفته فعالان بازار، قدرت خرید مردم همچنان محدود است و کاهش قیمتها نتوانسته رکود حاکم را جبران کند.
اقتصاددانان پاکستانی هشدار میدهند که اگر مرز تا ماه رمضان همچنان بسته بماند، احتمال کاهش بیشتر قیمتها وجود دارد، اما این روند در بلندمدت میتواند شبکه تجاری منطقه را تضعیف کرده و سلامت کلی اقتصاد را با خطر مواجه کند.
آنان میگویند اختلال طولانیمدت در تجارت فرامرزی میتواند پیامدهایی داشته باشد که جبران آن زمانبر و دشوار خواهد بود.
رهبران تجاری در پاکستان برآورد میکنند که زیانهای ناشی از این وضعیت به میلیاردها روپیه رسیده است.
بسیاری از افرادی که معیشتشان به تجارت میان پاکستان و افغانستان وابسته بوده، اکنون بیکار شدهاند و دولت نیز بخش قابل توجهی از درآمدهای مالیاتی و عوارض گمرکی خود را از دست داده است.
در آنسوی مرز نیز تاجران افغان تصویر مشابهی ارائه میکنند.
آنان میگویند قیمت کالاهایی که پیشتر از پاکستان وارد میشد، اکنون چند برابر شده است؛ موضوعی که نشان میدهد اقتصادهای دو کشور تا چه اندازه به یکدیگر وابستهاند و بستهبودن مرز چگونه میتواند هر دو طرف را تحت فشار قرار دهد.
